انتقاد افراد اوتیسم از خودشان اغلب بسیار دلخراش است، چطور می‌توانیم به آن‌ها کمک کنیم؟

انتقادهای بسیار تند می‌تواند از جذاب‌ترین دهان‌ها نیز بیرون بیاید. ما ممکن است مهارت‌های فرزندپروری خود را زیر سوأل ببریم، زیرا سعی می‌کنیم به کودکان با مشکلات عصبی خود بیاموزیم. با این‌حال، آموزش چگونگی واکنش در برابر انتقاد دیگران، مقابله با عوارض ناشی از نشانه‌های اوتیسم و احساسات خودمان، کار ساده‌ای نیست.

وارد اتاقش شدم. بر خلاف میلم اشک روی گونه‌هایم ریخت. نمی‌توانستم کمکش کنم. پسرم که خشم و سخنان ناخوشایندش دلیل اشک‌های من بود، با شوک به من نگاه کرد. دوید و بغلم کرد و گفت متأسفم. او را در آغوش گرفتم و فریاد کشیدم: “میدونی، تو تنها کسی نیستی که این کار براش سخته. وقتی با من اینطور صحبت می‌کنی، احساساتم جریحه‌دار می‌شود و وقتی مشت و لگد می‌کوبی، من را می‌ترساند. وظیفه من این است که تو را ایمن نگه دارم و به تو کمک کنم تا از خودت مراقبت کنی.”

 

آیا افراد با اختلال طیف اوتیسم نسبت به انتقاد حساس هستند؟

برخی از افراد با اختلال طیف اوتیسم ممکن است به نظر برسد که در دنیای کوچک خود زندگی می‌کنند. آن‌ها گاهی طوری رفتار کنند که به دیگران می‌فهمانند که زندگی خودشان تنها چیزی است که اهمیّت دارد. تشخیص احساسات خود و احساس دیگران برای آن‌ها ممکن است دشوار باشد. در مطالعه‌ای که با عنوان، “افراد با اختلالات طیف اوتیسم از کلیشه‌های اجتماعی در درک کنایه استفاده نمی‌کنند” می‌آموزیم که اختلالات اجتماعی و ارتباطی بخشی از معیارهای تشخیصی ضروری هستند که برای تعریف اختلالات طیف اوتیسم استفاده می‌شوند. این آسیب‌ها اغلب به کمبود جدی در توانایی ذهنی کردن، تمایل طبیعی برای توضیح اعمال روزمره بر حسب حالات روانی مربوط می‌شوند. افراد اوتیسم اغلب با انتقاد دیگران به عنوان بخشی عادی از روابط خود زندگی می‌کنند. آن‌ها اغلب حساسیّت‌های حسی دارند و اگرچه هیچ اشتباهی انجام نداده‌اند، اما ممکن است به خاطر مقاومت‌هایشان مورد انتقاد سایر کودکان یا بزرگسالان قرار بگیرند. وقتی نحوه رفتار، صحبت و زندگی شما متفاوت است، متأسفانه ممکن است انتقادات زیادی به همراه داشته باشد. آن‌ها ممکن است نتوانند به طور کامل ارتباط برقرار کنند یا درک کنند که چه احساسی دارند، امّا نسبت به انتقاد و تأثیرات آن بر زندگی خود حساس هستند. زندگی کردن یا بودن با افراد بیش از حد انتقادی می‌تواند عواقب گسترده‌ای داشته باشد و شما را نسبت به عزیزانتان منزوی کند. افراد با اختلال طیف اوتیسم با عملکرد بالا اغلب از تفاوت‌های خود و زندگی‌شان آگاه‌تر هستند. این می‌تواند باعث شود که آن‌ها نسبت به خودشان احساس بد و استرس بیشتری داشته باشند. تعاملات اجتماعی بسیار مهّم هستند، امّا می‌توانند یکی از بزرگترین تهدیدها برای سلامتی یک فرد اوتیسم باشند.  

برخی از راهبردهای مقابله سالم برای فرد اوتیسم چیست؟

یادگیری راهبردهای مقابله‌ای سالم مهّم است و نیاز به اطلاعات دارد؛ آگاهی بیشتر از حقیقت در مورد خود و دیگران می‌تواند اوّلین قدم در یادگیری مقابله با احساسات منفی و درک در طول تعاملات اجتماعی با دیگران باشد. جذب و پردازش بازخورد دوستان و اعضاء خانواده به روشی سالم نیاز به اطلاعات دارد. برای کنترل انتقاد، باید به دیدگاه متفاوتی دست یافت. موردی که ممکن است به تنهایی برای فرد با اختلال طیف اوتیسم پیش نیامده باشد.  

(کمک به افراد اوتیسم)

چگونه به عنوان یک فرد با اختلال طیف اوتیسم خود‌انتقادی را متوقف کنیم؟

قرار گرفتن در معرض انتقاد برای هیچکس آسان نیست. انتقاد از والدین، فرزندان، همسالان، دوستان، سایر افراد و آشنایان و حتی خودمان می‌تواند دشوار باشد. اختلال طیف اوتیسم می‌تواند مسائل را پیچیده کند، زیرا می‌تواند درک واقعی “چرا”  را در پشت بازخورد منفی برای فرد دشوارتر کند. افراد اوتیسم در معرض خطر بالایی برای ابتلا به افسردگی هستند؛ افکار خود انتقادی و عدم شفقت به خود دو مؤلفه افسردگی هستند. اگر عزت‌نفس فرد پایین باشد، ممکن است پس از دریافت انتقاد از دیگران و تلاش برای درک دلیل آن، در معرض افسردگی قرار گیرند. بپذیرید که هرکسی اشتباه می‌کند؛ همه گاهی کارهایی را انجام می‌دهیم که اشتباه است. این از آن‌ها انسان‌های بدی نمی‌سازد، فقط بخشی از زندگی است. نحوه برخورد با این اشتباهات شخصیّت شما را نشان می‌دهد. انتقاد از خود باید بررسی شود؛ یادگیری نحوه انجام این کار می‌تواند تفاوت بزرگی ایجاد کند. یک کودک اوتیسم که می‌داند کیست و دارای خودآگاهی و اعتماد به نفس است، می‌تواند یاد بگیرد که افکار انتقادی خود را متوقف و بررسی کند، آن‌ها را در مقابل حقیقت بیازماید و خودش تصمیم بگیرد که آیا آن‌ها با حقیقت مطابقت دارند یا خیر. شناسایی کنید؛ اگر بتوانیم افکار خودانتقادی نادرست را  تشخیص دهیم، می‌توانیم کاری در مورد آن‌ها انجام دهیم. اگر آن‌ها درست باشند، مراحل بعدی تصمیم‌گیری برای انجام کارها بسیار مهّم است. مداخله کردن؛ آموزش به افراد اوتیسم در ارتباط با اینکه چگونه حقیقت را در افکار خودانتقادی خود وارد کنند، می‌تواند به آن‌ها کمک کند تا دروغ‌ها را از حقیقتی که می‌توان بدون قضاوت به آن عمل کرد و یا رد کرد، متمایز کرد. حفظ عشق به خود، حضور در گروه‌های حمایتی، رها کردن افکار و احساسات نادرست و ترویج حمایت از خود می‌تواند کمک زیادی به توقف صحبت‌ها و احساسات انتقادی به خود کند.  

چگونه به عنوان یک فرد با اختلال طیف اوتیسم از انتقاد به دیگران دست برداریم؟

 

“اگر نمی‌توانید چیز خوبی بگویید، اصلاً چیزی نگویید.” این ضرب المثل قدیمی ‌واقعاً حکمت زیادی در درون خود دارد. یکی از راه‌های جلوگیری از انتقاد دیگران این است که مسئولیّت افکار، گفتار و اعمال خود را بپذیرید. یک فرد با اختلال طیف اوتیسم ممکن است متوجه نباشد که کاری که انجام می‌دهد یا  حرفی که می‌زند بسیار مهم است. آنها ممکن است فقط چیزهای بدیهی، حقیقت یا آنچه واقعا فکر می‌کنند را بیان کنند. در یک پژوهش با عنوان مطالعه تصادفی کنترل‌شده آموزش دوستی به کودکان به کمک والدین در کودکان با اختلالات طیف اوتیسم، این نتیجه حاصل شد که: “یادگیری دوست‌یابی و حفظ دوستان ممکن است به خصوص برای کودک با اختلال طیف اوتیسم دشوار باشد، زیرا رشد طبیعی و انتقال آداب معاشرت ضروری نیاز به تعامل مثبت و پایدار با همسالان و یادگیری از بهترین دوستان دارد. با بزرگتر شدن کودک با اختلال طیف اوتیسم، انزوای مداوم و نقص در دانش آداب معاشرت با همسالان آشکارتر می‌شود.”      

دوست‌یابی

جای تعجب نیست که به عنوان بزرگسالان، بسیاری از افراد با اختلال طیف اوتیسم فاقد ارتباطات اجتماعی و دوستی‌هایی هستند که معمولاً توسط افراد در حال رشد بدیهی تلقی می‌شود. بنابراین، آموزش مهارت‌های لازم برای دوست‌یابی و حفظ دوستان، تأثیر قابل‌توجهی برای افراد با اختلال طیف اوتیسم دارد. با توجه به کمبود درک اجتماعی، جای تعجب نیست که یک فرد با اختلال طیف اوتیسم دیدگاه متفاوتی در مورد آنچه “از نظر اجتماعی قابل قبول است” داشته باشد، و بنابراین، ارتباط او با دوستانش می‌تواند به عنوان یه انتقاد باشد. از سوی دیگر، آنچه از نظر اجتماعی برای آنها در یک رابطه قابل قبول است، ممکن است برای دیگران عادی نباشد. این می‌تواند باعث شود که آن‌ها نسبت به چیزهایی که جامعه عادی می‌بیند از دیگران انتقاد کنند. یادگیری نحوه دادن بازخورد مثبت به جای منفی می‌تواند خوب باشد. همچنین، درک تمامی ‌این موضوعات که مسئولیت آن‌ها قضاوت کردن نیست، و تمرکز بر مهربانی و یادگیری، توجه بیشتر به زبان بدن دیگران و احساسات دیگران مهّم است، همه این موارد می‌تواند برای فرد اوتیسم کمک‌کننده باشد.  

نقاط قوّت

یکی از نقاط قوت بسیاری از افراد با  اختلال طیف اوتیسم صداقت صریح آن‌ها است. این قدرت می‌تواند ثبات را در یک رابطه به ارمغان بیاورد، زیرا شما همیشه می‌دانید که در مقابل فردی که به طرز وحشتناکی صادق است، کجا ایستاده‌اید. با این‌حال، سخن گفتن در مورد چیزهایی که احساس می‌کنند مضحک، غیرعادی یا غیرضروری هستند، می‌تواند احساس بدی در دیگران ایجاد کند. یکی از راه‌های مهار انتقاد، یادگیری تدبیر است. این فقط آن چیزی نیست که گفته می‌شود، بلکه چگونگی آن است. هنگامی‌که آن‌ها درک می‌کنند و اطلاعات مورد نیاز خود را دارند، انتقاد اغلب متوقف می‌شود. در نهایت نیّت آن‌ها در بیشتر مواقع خیر است؛ آن‌ها فقط سعی کرده‌اند مفید باشند. یادگیری در مورد اینکه چگونه گفته‌هایشان و یا انجام دادن رفتار‌هایی باعث ایجاد احساس بد در افراد می‌شود، اغلب انگیزه‌ای است که آن‌ها برای متوقف کردن این رفتار نیاز دارد. اگر آن‌ها عزت‌نفس، شفقّت و عشق بالایی نسبت به خود داشته باشند، این امر به دیگران سرایت می‌کند.کمک به افراد اوتیسم  

چگونه انتقاد دیگران را مدیریت کنیم؟

مدیریت انتقاد دیگران برای هر کسی دشوار است. برای افراد با اختلال طیف اوتیسم که در مهارت‌های اجتماعی مشکل دارند نیز می‌تواند دشوارتر باشد. ندانستن اینکه چه انتظاری می‌توانند داشته باشند و چه احساسی دارند که هر کاری که انجام می‌دهند اشتباه است، می‌تواند باعث اضطراب و عصبانیّت در آن‌ها شود. این می‌تواند به یک چرخه معیوب تبدیل شود، زیرا اغلب انتقاد از دیگران به عنوان پاسخی به انتقاد از دیگران اتفاق می‌افتد. سوالاتی وجود دارند که می‌توان برای کمک به رفتارهای انتقادی و تصمیم‌گیری در مورد نحوه رسیدگی به آن‌ها پرسید. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

• انتقاد از کجا می‌آید؟

در مطالعه‌ای با عنوان ” احساس، مراقبت، دانستن: انواع مختلف نقص همدلی در پسران با اختلال به گرایش‌های روان‌پریشی و اختلال طیف اوتیسم” متوجه شدند که ” اختلال طیف اوتیسم با مشکلاتی در شناخت نظر دیگران مشخص می‌شود”. یک چیز خوب در مورد انتقاد این است که وقتی مردم آن را انجام می‌دهند، درواقع آنچه را که فکر می‌کنند را آشکار می‌کند.

• منبع انتقاد را در نظر بگیرید؛ ضرب المثلی است که وقتی کسی از شما انتقاد می‌کند باید به خاطر بسپارید. آیا فردی منتقد به شما نزدیک؟ آیا فردی است که به او اعتماد دارید؟
• آیا باید زمان زیادی را با آن شخص بگذرانید؟ این سوالات می‌تواند به شما کمک کند تصمیم بگیرید که آیا توجه به انتقاد ارزش انجام دادن دارد یا خیر. به عنوان مثال، یک غریبه در خیابان، چیزی به شما می‌گوید، می‌توانید نادیده بگیرید زیرا دیگر ممکن نیست او را دوباره ببینید. برعکس، فردی که می‌شناسید، دوستش دارید و مرتباً با او وقت می‌گذرانید، انگیزه متفاوتی خواهد داشت و گوش دادن به انتقادات او از این منظر می‌تواند به شما کمک کند.
• چرا این اتفّاق می‌افتد؟

گاهی اوقات درک اینکه چرا انتقاد اتفاق می‌افتد کمک می‌کند تا بفهمید که آیا طرف مقابل سعی دارد به شما کمک کند؟ آیا آن‌ها فقط افرادی هستند که تمایل به قضاوت دارند و یا آیا واقعاً انتقادش به شما مربوط می‌شود؟