کودکان اتیسم به دلیل مشکلات حسی و کمبود محرک ها در اطراف خود و درگیر نشدن با ان ها در بسیاری از مهارت ها خام و یا ضعیف هستند. علاوه بر این، مشکلات حس عمقی، مشکلات حرکتی، مشکلات پردازشی و … در این کودکان شایع است و همه ی این موضوعات نیاز این کودکان برای استفاده از خدمات کاردرمانی را ثایت میکند.
یکی از مشکلات شایع در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم مشکلات پردازش حسی است که به شدت روند یادگیری و سازگاری با محیط را مختل میکند.
هرکدام از پنج حس شنیدن، دیدن، چشیدن، بوییدن و لمس کردن آستانه های متفاوتی از محرکهای حسی را دارا هستند. آستانه به نقطه ای اشاره دارد که در آن فرد به اطلاعات حسی پاسخ میدهد. در کودکان دارای اختلال طیف اتیسم آستانهی برخی از حواس معمولا پایین (حساسیت زیاد) و یا بالا (حساسیت کم) هستند.
افراد دارای آستانه ی بالا به علت دارا بودن حساسیت کم، تمایل به کم حسی یا زیر پاسخدهی دارند و نیز افراد با آستانه ی پایین به علت دارا بودن حساسیت زیاد تمایل به بیش حسی یا بیش پاسخ دهی دارند. هر شخص با توجه به سطح برانگیختگی خودش (نسبت به آستانه) به محرکها پاسخ میدهد، به این معنا که برخی از کودکان دارای اختلال طیف اتیسم هنگامی که محرک کمی وارد میشود پاسخ میدهند (آستانه ی پایین) و برخی از آنها به محرکات بیشتری برای عکس العمل نشان دادن نیاز دارند (آستانه ی بالا).
رفتارهای کودکان مبتلا به اختلال طیف اتیسم معمولا تحت تاثر این آستانه های حسی یا مشکلات حسی هستند.
