خوشبختی یک مادر

نکنه: خواندن این متن ممکن است فیلم را لو دهد.

در بررسی فیلم های مرتبط با اوتیسم، به بررسی فیلم خوشبختی یک مادر رسیدیم.

خوشبختی یک مادر یک فیلم ویتنامی است که در سال 2019 اکران شد. فیلم حول موضوع رابطه یک مادر و چالش‌های او با فرزند با اختلال اوتیسمش می‌چرخد. فیلم به‌خوبی چالش‌های متفاوت زندگی با یک کودک با نیازهای ویژه را به تصویر می‌کشد. اگرچه فیلم، فیلم آن‌چنان خوش‌ساختی نیست و امتیاز به نسبت پایین ۴.۵ از ۱۰ را دریافت کرده است؛ اما تنوع چالش‌های زندگی با یک کودک با اختلال اوتیسم را به‌خوبی به نمایش می‌گزارد. چالش‌هایی مثل دید بد جامعه نسبت به این کودکان و عدم‌پذیرش و پذیرش پایین عموم جامعه نسبت به تفاوت‌های این کودکان به‌خوبی در این فیلم به تصویر کشیده می‌شود. همچنین سختی‌های مواجه با دیدگاه نادرست جامعه برای این مادر را به مخاطب نشان می‌دهد. مادر در این فیلم با موضوعات بسیار متفاوتی دست‌وپنجه نرم می‌کند. درگیری و چالش با مدیر مدرسه برای عدم‌پذیرش فرزندش در مدرسه یا اذیت‌شدن کودکش در آن محیط آموزشی یک مثال کوچک از دریای مشکلات و چالش‌هایی است که یک مادر دررابطه‌با تفاوت کودکش از سر می‌گذراند. از دیگر چالش‌های متفاوت می‌توان به چالش‌هایی مثل هزینه بالای آموزش برای قشر ضعیف جامعه و نبودن خدمات توان‌بخشی مناسب، گسترده و دردسترس اشاره کرد. البته که مبتلا شدن خود مادر به سرطان نیز مسئله‌ای بود که این فیلم به آن پرداخت و نشان داد که ممکن است خانواده‌ها فارغ از تفاوت کودکشان با چالش‌های دیگری دررابطه‌با زندگی شخصی خود نیز مواجه شوند. بیماری، طلاق، مادر مجرد بودن و … نیز از تجربیاتی است به نوبه خود می‌تواند مسیر را سخت‌تر و پر چالش کند. در همین حین که فیلم در حال نشان‌دادن چالش‌های متفاوت و عجیب‌وغریب یک زندگی منحصربه‌فرد با یک کودک با اختلال را نشان می‌دهد هم‌زمان به موضوع استعدادیابی در این کودکان می‌پردازد که موضوع جالب و جدیدی است. مادری که تا این برهه از زندگی درگیر کار و مدرسه کودک خود بود الان تصمیم به این موضوع می‌گیرد که استعداد کودک خود را پیدا و آن را شکوفا کند که خود چالش جدیدی برای این مادر است؛ چراکه باید جامعه‌ای را قانع کند که این کودکان نیز توانایی‌ها و استعدادهایی دارد که باور دارد این کودکان دیوانه و کم‌توان هستند. در گیرودار کشف استعداد این کودک با چالش‌های آموزش‌دادن این کودکان مواجه می‌شویم اینکه ممکن است مسیر آموزش این کودکان مثل کودکان دیگر نباشد و نیاز به راهکارهای متفاوت و جدید و خلاقانه‌تری برای آموزش به این کودکان باشد.