برنامه نظام ارتباطی مبتنی بر تبادل تصویر(پکس)

همواره مهمترین معضل در توانبخشی کودکان اوتیسم، برقراری ارتباط با دیگران است. شاید یکی از اولین نشانه هایی که والدین اوتیسم در فرزند خود مشکوک می‌شوند، تاخیر قابل ملاحظه در رشد زبان و گفتار باشد. همواره استفاده از روش‌های تسهیل رشد زبان و گفتار، زبان اشاره و نظام‌های تصویری برای کاهش مشکلات ارتباطی کودکان اوتیسم مفید است.

یکی از کارآمدترین روش‌های کمک به رشد مهارت‌های ارتباطی در این دسته از کودکان به ویژه آن‌هایی که در استفاده از زبان شفاهی موفقیت چندانی نداشته اند، نظام ارتباطی مبتنی بر تبادل تصویر یا پکس است. این برنامه ارتباطی جامع توسط بوندی و فراست(1996) با بکارگیری مبانی آموزشی هرمی و اصول مندرج در کتاب رفتار کلامی اسکینر و توجه ویژه به اصل تقدم ارتباط بر گفتار تنظیم شده است. برنامه پکس نه تنها درمانگران را برای آموزش ارتباط در بستری تصویری و غیرکلامی به کودکان اوتیسم هدایت می‌کند، بلکه نحوه تعامل با آن‌ها، علل بسیاری ازقشقرق‌ها و عدم همکاری این کودکان را که ماهیتی ارتباطی دارد برای درمانگر مشخص می‌سازد.