روش درمانی نمچک برای کودکان اوتیسم چیست؟

نمچک یک پروتکل درمانی است که ادعا می‌کند روشی برای درمان اتیسم یافته است. گرچه پژوهش‌های حال حاضر از اعتبار این روش پشتیبانی نمی‌کنند اما افرادی هستند که از این روش برای درمان اتیسم فرزند خود در سنین مختلف استفاده می‌کند.
پروتکل نمچک توسط دکتر پاتریک نمچک[mfn]Dr. Patrik M. Nemechek [/mfn] ابداع شده است. در این روش آسیب‌های وارد شده به سیستم عصبی خودمختار[mfn]reverse Autonomic Nervous System[/mfn] توسط مجموعه‌ای از مکمل‌های طبیعی عصبی – شیمیایی[mfn]natural neurochemical supplements[/mfn] ، تجویز کوتاه‌مدت دارو، ممنوعیت‌های غذایی[mfn]dietary restrictions[/mfn] و تعدیل عصب واگ[mfn]neuromodulation of the Vagus nerve[/mfn] ، به حالت طبیعی بازگردانده می‌شود.
ادعا می شود که روش نمچک در بهبود عملکردهای خودمختار مثل التهاب‌های عصبی ای همچون آسیب تروماتیک مغزی ، ضربه مغزی ، انسفالوپاتی مزمن ناشی از ضربه ، سندرم پس از ضربه به سر ، آلزایمر، پارکینسون، لرزش اساسی ، استرس پس از سانحه، افسردگی مزمن، صرع مقاوم به درمان، تأخیر رشدی، اتیسم و اختلالات حسی ، مؤثر است.

درمان خودمختار به معنای بازگشت فرایندهای سلولی ای است که شما را بیمار کرده است.
دو مسیر خودمختار اصلی وجود دارد، سمپاتیک (جنگ‌وگریز) و پاراسمپاتیک (استراحت و هضم) که در واقع مقابل یکدیگر هستند. مغز از طریق عصب واگ این دو مسیر خودمختار را کنترل می‌کند.
عملکرد مناسب سیستم خودمختار برای عملکرد بدون سردرد با سرگیجه، تنظیم فشارخون، حرکت مواد غذایی در مسیر هضم غذا حائز اهمیت است. اختلال در عملکرد سیستم عصبی خودمختار را، بدکارکردی سیستم عصبی خودمختار می‌نامند. پروتکل نمچک مشاوره و درمانی برای بهبود التهاب متابولیک و بازیابی عملکرد طبیعی سیستم عصبی خودمختار است.

پروتکل نمچک

پروتکل نمچک به طور خلاصه شامل چهار مرحله می‌شود:

ترمیم

عملکرد خودمختار از طریق بازسازی محیط سالم که برای کارکرد درست مغز و سلول‌های بنیادی لازم است تا ترمیم را انجام می‌دهد.

بازسازی[mfn]Reverse[/mfn]

بدکارکردی سیستم عصبی خودمختار را با درمان رشد بیش از حد باکتری‌های روده یا عفونت‌های ناشی از آن، بازسازی می‌کند. این کار را از طریق انجام تغییرات اساسی در رژیم غذایی انجام می‌دهد.

بازیابی[mfn]Restore[/mfn]

عملکرد درست گلبول‌های سفید خون و کنترل مغز بر التهاب بدن را از طریق تحریک عصب واگ، بازیابی می‌کند.

نگهداشت

برنامه‌ای طولانی‌مدت را برای نگهداشت سلامتی بازیابی شده در اختیار قرار می‌دهد.

بخش اصلی بهبود خودبه‌خودی در این است که وقتی التهاب بدن را کاهش می‌دهیم، مکانیسم‌های طبیعی بدن شروع به ترمیم مغز می‌کند. این بهبود شامل استفاده از مواد غذایی اصلی ای می‌شود که تعادل بدنی انسان که از هزاران سال پیش وجود داشته است را به بدن برمی‌گرداند. وقتی مغز این مواد غذایی اصلی را دارد، سطح التهاب تغییر می‌کند و بدن می‌تواند خودش را از طریق سلول‌های بنیادی ترمیم کند. سلول‌های بنیادی دسته‌ای از سلول‌ها هستند که می‌توانند خود را به هر سلولی تبدیل کنند. این سلول‌ها بخشی از بدن انسان هستند که نقش بسیار مهمی دارند.
کاهش التهاب متابولیک منجر به افزایش تولید سلول‌های بنیادی در مغز و سیستم عصبی، قلب، شش، کبد، طحال و کلیه‌ها می‌شود. تولید سلول بنیادی منجر به ترمیم اندام‌ها؛ بافت‌ها و بازسازی عملکرد و سلامت آن‌ها می‌شود.

نمچک و اوتیسم

نمچک معتقد است که پژوهش‌های زیادی حاکی از آن‌اند که عدم تعادل در تعداد باکتری‌های روده (رشد بیش از حد باکتری‌های روده کوچک)[mfn]SIBO (Small Intestinal Bacterial Overgrowth[/mfn] در فعال‌سازی اتیسم دخیل است. تعداد کمی از باکتری‌ها در بخش‌های بالایی روده کوچک و تعداد بیش‌تری از آن‌ها در پایین روده زندگی می‌کنند. رشد بیش از حد باکتری‌های روده زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها پایین روده به بالای روده حرکت می‌کنند و منجر به بروز علائم می‌شوند.
پژوهش‌های متعددی نشان‌دهنده این است که التهاب شیمیایی در مغز اغلب به دلیل التهاب متابولیک است. این فرایند التهاب از طریق فعال‌سازی دائمی گلبول‌های سفید مغز اتفاق می‌افتد.

فعال‌سازی گلبول‌های سفید منجر به بروز پدیده‌ای به نام آسیب مغزی انباشته شده[mfn]cumulative brain injury[/mfn] می‌شود. در شرایط عادی بدن انسان قادر است پس از اکثر آسیب‌های فیزیکی، عاطفی و التهابی؛ به طور کامل خود را ترمیم کند. اما وقتی گلبول‌های سفید (میکروگلیا) فعال می‌شوند، بخشی از آسیب باقی‌مانده و این آسیب‌ها به‌مرور روی‌هم انباشته شده و منجر به بروز آسیب مغزی انباشته شده می‌شوند.
همین گلبول‌های سفید فرایند هرس سیناپسی حین رشد دوران کودکی را کند می‌کنند، همچنین عامل بسیاری از تاخیرهای رشدی هم هستند. التهاب مغزی کودکان اوتیسم تأثیر زیادی بر تأخیر رشدی آنها، اختلال نقص توجه، اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی و تشنج‌های مکرر آنها دارند.
هم چنین باکتری‌های روده که رشد بیش از حد داشته‌اند، ماده شیمیایی ای به نام پروپیونیک‌اسید را تولید می‌کنند که مقدار این اسید در کودکان اوتیسم بالاست. در مطالعات جانوری نشان‌داده‌شده که مقدار زیاد این اسید باعث بروز رفتارهای ضداجتماعی، افزایش حساسیت به صدا، نور، لمس و همچنین راه‌رفتن غیرعادی می‌شود.
نمچک ادعا می‌کند که با حذف تولید پروپیونیک‌اسید ناشی از رشد بیش از حد باکتری های روده و بهبود درمان میکروگلیایی مغز، توانسته بسیاری از ویژگی کودکان اتیسم را از بین ببرد.