مهارت‌های زندگی روزمره برای نوجوانان با اختلال طیف اوتیسم

مهارت‌های زندگی روزمره چه مهارت‌هایی هستند؟

اصلی‌ترین مهارت‌های زندگی، شامل فعالیّت‌های خودمراقبتی، آشپزی، مدیریت مالی، خریدکردن، مرتب‌کردن اتاق و رفت‌وآمد از جمله مهارت‌های زندگی روزمره هستند. این مهارت‌ها در طول زمان آموخته می‌شوند. اساس آن در خانه و در روزهای کودکی شکل می‌گیرد و در نوجوانی و بزرگسالی پیشرفت می‌کنند. یادگیری طیف گسترده‌ای از مهارت‌های زندگی که در بسیاری از زمینه‌های زندگی کاربرد دارند بسیار ضروری است. در کنار این مهارت‌ها، یادگیری مهارت‌های اجرایی و عملکردی یا مهارت‌های تفکر مانند سازماندهی، برنامه‌ریزی، اولویت‌بندی و تصمیم‌گیری بسیار اهمیّت دارند. مهارت‌های زندگی به‌صورت زیر طبقه‌بندی می‌شوند: سلامت و امنیّت، مسیر کاری و اشتغال، خودمختاری/ دفاع از خود، ارتباطات اجتماعی، مشارکت اجتماعی و استقلال مالی، رفت‌وآمد، اوقات فراغت/ تفریح، مهارت‌های زندگی در خانه و با همسالان.

یک تحقیق جدید به بررسی تأثیر مهارت‌های انطباقی و هوش بر مهارت‌های زندگی روزمره نوجوانان اوتیسم پرداخته است.

مسیر زندگی افراد با اختلال طیف اوتیسم متنوع است؛ به‌طوری‌که تعداد کمی از بزرگسالان اوتیسم می‌توانند به زندگی مستقل و اشتغال سودمند دست یابند (ایوز و هو، 2008؛ هاولین و ماگیاتی، 2017). به‌منظور درک مشکل در دستیابی به نتایج موفق برای افراد طیف اوتیسم، نیاز به بررسی عوامل مرتبط با دستیابی به استقلال در سراسر مراحل رشد وجود دارد. اندازه‌گیری‌های عملکرد روزانه از جمله رفتارهای انطباقی، باید در زمانی که افراد اوتیسم بالغ می‌شوند، دقیق‌تر مورد بررسی قرار گیرند.

رفتارهای انطباقی شامل: توسعه استقلال فردی و مسئولیّت اجتماعی لازم برای مراقبت از خود و تعامل با دیگران در محیط‌های مختلف است. حوزه‌های اجتماعی، ارتباط و مهارت‌های زندگی روزانه نیز بسیار مهّم هستند (برگر-کاپلان، ساولنیر و اسپارو، 2018؛ اسپارو و سیکتی، 1985). جامعه‌پذیری نشان‌دهنده توانایی اجرا و عمل در موقعیّت‌های اجتماعی است. مهارت‌های ارتباطی شامل: توانایی تبادل اطلاعات در حین تعامل با دیگران است. تمرکز مطالعه حاضر، بر روی مهارت‌های زندگی روزانه است که شامل طیف گسترده‌ای از رفتارها و مهارت‌ها مانند: نظافت عمومی و نظافت شخصی، مسئولیّت‌پذیری مالی، تهیه غذا و مدیریت زمان است.