اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصب-رشدی است که به‌طور کلی علائم این اختلال بین 12 تا 24 ماهگی در کودک مشاهده می‌شوند.

به دلیل آن‌که علائم اوتیسم از فردی به فرد دیگر متفاوت است، متخصصان اوتیسم را یک طیف می‌نامند. اکثر متخصصان معتقدند که هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد و فقط برای بهبود شدّت علائم اوتیسم و افزایش کیفیت زندگی کودک می‌توان از آموزش‌های زود‌هنگام مانند آموزش‌های رفتاری، شناختی، گفتار‌درمانی و کار‌درمانی استفاده کرد.

آیا کودک اوتیسم از طیف خارج می‌شود؟

اکثر کودکان اوتیسم برای همیشه این اختلال را خواهند داشت، امّا تعداد انگشت‌شماری از مطالعات در سه سال گذشته نشان می‌دهند که به دلایلی که قابل توضیح نیست، اقلیّتی از کودکان علائم اصلی لازم برای تشخیص اوتیسم را از دست می‌دهند. در سال 1987 برای اوّلین‌بار، ایوار لوواس روانشناس دانشگاه کالیفرنیا گزارش داد که نیمی ‌از کودکان خردسالی که حداقل 40 ساعت در هفته، با نوعی روش آموزشی در کودکان اوتیسم به نام تحلیل رفتاری کاربردی[1] تحت آموزش قرار می‌گیرند، تا زمانی که دوره تحصیلی کلاس اول را تمام کردند علائم اوتیسم در آنها کم و یا از بین رفت. یافته‌های این محقق سبب حمایت گسترده از مداخله زودهنگام و فشرده برای کودکان اوتیسم شد.

تحقیقات نشان داده است رویکرد تحلیل رفتار کاربردی ‌به‌طور قابل‌توجهی مهارت‌های شناختی، زبانی و رفتارهای انطباقی کودکان اوتیسم را بهبود می‌بخشد. برخی از کودکانی که این درمان‌های فشرده را دریافت می‌کنند بیشتر از سایرین بهبود می‌یابند، امّا ادعای لوواس مبنی بر اینکه نیمی ‌از کودکان خردسالی که تحت درمان فشرده قرار می‌گیرند «بهبود می‌یابند» آشکارا اغراق‌آمیز است. کاترین لرد، روانشناس بالینی کارشناس اوتیسم در کالج پزشکی ویل کورنل در شهر نیویورک عنوان می‌کند که این وعده‌ها به خانواده‌های کودکان اوتیسم صدمه وارد می‌کند؛ او می‌گوید: “هیچ مدرکی در مورد خارج شدن کودک اوتیسم از طیف وجود ندارد”؛ امروزه اوتیسم ‌به‌طور کلی یک اختلال مادام‌العمر در‌نظر گرفته می‌شود.

با این وجود، در تاریخ معاصر مطالعات اوتیسم، محققان متوجه شدند که برخی از کودکان ، به‌طور تخمینی بین 3 تا 25 درصد از کودکان، مشکلات و چالش‌های اجتماعی، ارتباطی و رفتارهای تکراری را که از علائم و مشخصه‌های اوتیسم است را از دست می‌دهند. با این‌حال در تمامی این تحقیقات عنوان می‌شود که ممکن است اکثر این کودکان به اشتباه تشخیص اوتیسم داده شده‌ باشند و هرگز اختلال طیف اوتیسم نداشته‌اند.

درمان مناسب برای اوتیسم چیست؟

مداخلات درمانی زود‌هنگام بهترین نتایج را برای کودک اوتیسم به همراه دارد.

مداخله درمان زود‌هنگام برای کودکان نوپا به برقراری ارتباط بهتر، به حداقل‌رساندن اضطراب در محیط‌های اجتماعی و کاهش رفتارهای چالش‌برانگیز آن‌ها کمک می‌کند.

این خدمات معمولاً تا سن سه‌سالگی ارائه می‌شوند. با توجه به این‌که اختلال طیف اوتیسم از طیف خفیف تا شدید وجود دارد، نیاز به خدماتِ درمانی در هر کودک متفاوت است.

آموزش‌های به‌هنگام و مداوم باعث بهبود روابط، یادگیری مهارت‌های خودیاری و اجتماعی‌شدن کودک می‌شوند. همچنین مداخلات زودهنگام می‌تواند کودک را برای ورود به مدرسه آماده کند.

یکی از بهترین رویکردهای درمانی برای اوتیسم که بسیاری از درمانگران از آن استفاده می‌کنند تحلیل رفتار کاربردی است. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها[2]، هدف از رویکرد تحلیل رفتار کاربردی، تقویت و تشویق رفتارهای مثبت برای آموزش و بهبود مهارت‌های مختلف در کودکان اوتیسم است.

سایر خدمات درمانی برای کودکان اوتیسم با‌توجه به نیازهای کودک و درخواست‌های والدین می‌تواند شامل:

1- آموزش مهارت‌های اجتماعی، 2- درمان یکپارچگی حسی، 3- گفتاردرمانی و 4- کاردرمانی باشد؛ این خدمات باید توسط افراد متخصص در هر حوزه انجام شوند.

مطالعات تحقیقاتی مختلفی برای بررسی تأثیر سبک زندگی (محیط‌های کم تحریک) و تغییر رژیم غذایی به رژیم‌های گیاهی یا بدون گلوتن برای کودکان  اوتیسم در حال انجام است. علاوه بر اصلاح سبک زندگی و رژیم غذایی، محققان همچنین در حال بررسی چندین مطالعه دیگر مانند توانایی تشخیص اوتیسم در دوران بارداری، تأثیر ژن‌های در تشخیص اوتیسم و … هستند.

[1] applied behavior analysis (ABA)

[2] Centers for Disease Control and Prevention (CDC)