جیغ برآشفتگی کودکان اوتیسم؛ اوتیسم چیست؟ نوعی اختلال رشدی است و بر نحوه تعاملات و ارتباطات فرد با دیگران و همچنین نحوه یادگیری و رفتار او تأثیر میگذارد. افراد مبتلا به اوتیسم اغلب در برقراری ارتباط و ایجاد ارتباط عاطفی و اجتماعی با مشکلاتی روبهرو هستند. آنها ممکن است برخی اطلاعات حسی مانند صداها و بوها را متفاوت از دیگران پردازش کنند و همین امر ممکن است باعث بروز برخی رفتارها و خصوصیات در آنها شود.
اوتیسم اختلالی مادامالعمر است و قابلدرمان نمیباشد بلکه میتوان فرد را پشتیبانی کرده تا با روشهای حمایتی زندگی بهتر و باکیفیتتری داشته باشد.
جیغ برآشفتگی کودکان اوتیسم؛ ایدهها و راهحلهای مقابله با آن
جیغ و داد، فریاد کشیدن کودکان گاهی اوقات غیر قابل تحمل، رنج آور و آزار دهنده برای بسیاری از والدین است. جیغ و داد کودک، به شکل ها متفاوتی خود را بروز میدهد که نشان دهنده انواع احساسات کودک مانند عصبانیت، خشم، ناراحتی، نا امیدی، جلب توجه و حتی شادی کردن است. بسیاری از کودکان با دادن زدن و جیغ زدن خواسته ها و عواطف خود را بیان می کنند. چون در نحوه یا روش بروز دادن و ابراز آن ها مشکل دارند؛ یا این که در شرایط و محیطی قرار می گیرد؛ که راه دیگری برای بیان احساساتشان پیدا نمیکنند.
اختلال اوتیسم از زبان والدین
مادر کودک اوتیسم بودن آسان نیست. والدین کودکان اوتیسم معمولاً تجربهای از غم و اندوه دارند، چنین احساسی معمولاً ناشی از مقایسه کودک خود با سایر کودکان که زندگی عادی دارند است. والدین کودکان اوتیسم معمولاً نگران این هستند که کودکشان نتوانند مراحل رشدی را بهصورت طبیعی دست پیدا کند و نیاز به مراقبت دایمی داشته باشد.
نشانه های اوتیسم
- عدم تماس چشمی
- مهارتهای گفتاری و ارتباطی تأخیری
- وابستگی شدید به روتینهای زندگی
- ناراحتی شدید از تغییرات نسبتاً جزئی
- واکنشهای غیرمنتظره به صداها، بوها، مناظر و لمس
- عدم درک احساسات و حالات عاطفی دیگران
- تمرکز وسواسی بر روی اشیا و علایق
- رفتارهای تکراری و کلیشهای
جیغزدن در کودکان اوتیسم
یکی از دلایل مهم جیغزدن در کودکان اوتیسم بههمریختگی است که برای بسیاری از افراد ناآشنا اما برای والدین و اطرافیان کودک اوتیسم کاملاً قابلدرک و آشنا است. همه ما در زندگی روزمره خود بارها با مسائل و مشکلاتی مواجه شدیم که بهموجب آنها سطوح مختلفی از استرس را تجربه کردیم؛ اما این تجربه در افراد و کودکان اوتیسم متفاوت است. بسیاری از افراد اوتیسم وقتی با چنین پیشامدهایی مواجه میشوند سطوح بسیار بالاتری از استرس و اضطراب را تجربه میکنند که این موضوع میتواند منجر به ایجاد بههمریختگی در آنها شده و کنترل شرایط را برای خود و اطرافیانشان سخت و حتی غیرممکن کند.
عواملی که باعث بههمریختگی کودک اوتیسم میشود:
- عدم درک تعاملات و صحبتهایی که با فرد میشود
- قابلپیشبینی نبودن رخدادهای روزانه برای آنها
- جابهجایی از محلی به محل دیگر
- اتفاقات غیرمنتظره و غیرقابلپیشبینی
- متوقف کردن یا تغییر روتینها و رفتارهای کودک
- داشتن انتظارات بیش از حد توان کودک و تحتفشار قراردادن کودک است
بهم ریختگی در کودکان اوتیسم; چگونه کودک آشفته را آروم کنیم؟
دلایل جیغ زدن در کودکان اوتیسم چیست؟
-
حساسیتهای حسی
بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم مشکلات پردازش حسی را تجربه میکنند، به این معنی که ممکن است نسبت به محرکهای حسی بیش از حد حساس (بیش از حد پاسخدهی) یا کم حساس باشند. جیغزدن میتواند واکنشی به ورودیهای حسی بیش از حد مانند صداهای بلند، نورهای روشن، بافتهای خاص یا بوهای تند باشد. بهعنوانمثال، یکصدای بلند ناگهانی ممکن است باعث ایجاد یک جیغ شود، زیرا سیستم عصبی کودک بیش از حد به صدا واکنش نشان میدهد.
-
مشکلات ارتباطی
کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب با ارتباطات کلامی دستوپنجه نرم میکنند. جیغزدن میتواند نوعی ارتباط برای کودکی باشد که غیرکلامی است یا گفتار محدودی دارد. ممکن است بهعنوان وسیلهای برای بیان نیازها، خواستهها، ناراحتی یا ناامیدی در زمانی که نتوانند اینها را از طریق کلمات بیان کنند، عمل کند. بهعنوانمثال، اگر کودکی گرسنه، خسته یا درد دارد؛ اما نمیتواند این احساسات را بیان کند، ممکن است جیغ بزند تا توجه را به ناراحتی خود جلب کند.
-
مشکلات عاطفی
کودکان اوتیسم اغلب مشکلاتی را در مشکلات عاطفی تجربه میکنند. این بدان معنی است که آنها ممکن است در مدیریت احساسات خود به روشی مناسب از نظر اجتماعی مشکل داشته باشند. جیغزدن میتواند در طول دورههایی از احساسات شدید؛ مانند خشم، ناامیدی، اضطراب یا هیجان رخ دهد. ناتوانی در تنظیم این احساسات میتواند منجر به طغیانهای فریاد شود، بهخصوص اگر کودک مهارتهای لازم برای آرامکردن خود را نداشته باشد.
-
پاسخهای رفتاری
جیغزدن نیز میتواند یک رفتار آموخته شده باشد. اگر کودک متوجه شود که جیغزدن باعث جلبتوجه یا اجتناب از موقعیت نامطلوب میشود، ممکن است به طور مکرر از این رفتار استفاده کند. بهعنوانمثال، اگر کودکی فریاد بزند و این منجر به حذف محرک شدید توسط مراقب شود یا آنچه را که میخواهد به او بدهد، ممکن است به استفاده از جیغزدن بهعنوان یک استراتژی برای رسیدن به اهداف خود ادامه دهد.
-
اضطراب و ترس
اضطراب یک مسئله رایج در بین کودکان اوتیسم است. موقعیتهای ناآشنا، تغییر در روال معمول یا حضور افراد ناآشنا میتواند باعث ایجاد اضطراب شود. جیغزدن در این مواقع میتواند مظهر ترس یا ناراحتی کودک باشد. بهعنوانمثال، ورود به یک کلاس درس جدید یا ملاقات با افراد جدید میتواند فریاد ناشی از اضطراب را تحریک کند.
-
درد یا ناراحتی
ناراحتی یا درد فیزیکی نیز میتواند منجر به جیغزدن شود. کودکی که نمیتواند درد خود را بهصورت شفاهی بیان کند یا جایی که درد دارد را توصیف کند، ممکن است جیغ بزند تا نشان دهد چیزی اشتباه است. این میتواند به دلیل مسائل پزشکی مانند مشکلات گوارشی باشد که در کودکان مبتلا به اوتیسم رایج است.
چرا کودکان اوتیسم نسبت به سایر همسالان بدون اختلال خود، بیشتر جیغ میزنند؟
یکی از دلایل مهم جیغزدن در کودکان اوتیسم بههمریختگی است که برای بسیاری از افراد ناآشنا، اما برای والدین و اطرافیان کودک اوتیسم کاملاً قابلدرک و آشنا است. همه ما در زندگی روزمره خود بارها با مسائل و مشکلاتی مواجه شدیم که بهموجب آنها سطوح مختلفی از استرس را تجربه کردیم؛ اما این تجربه در افراد و کودکان اوتیسم متفاوت است. بسیاری از افراد اوتیسم وقتی با چنین شرایطی مواجه میشوند سطوح بسیار بالاتری از استرس و اضطراب را تجربه میکنند که این موضوع میتواند منجر به ایجاد بههمریختگی در آنها شده و کنترل شرایط را برای خود و اطرافیانشان سخت و حتی غیرممکن کند.
برخی از عواملی که باعث ایجاد بههمریختگی در کودک اوتیسم میشوند شامل:
- عدم درک تعاملات و دیگران
- قابلپیشبینی نبودن اتفاقات روزانه
- انتقال از یک فعالیت به فعالیت دیگر یا هر نوع جابهجایی
- اتفاقات غیرمنتظره و غیرقابلپیشبینی
- متوقف کردن یا تغییر عادات و رفتارهای کودک
- داشتن انتظارات بیش از حد توان کودک و تحتفشار قراردادن کودک باشند.
راهحلها و ایدههایی برای کاهش جیغزدن کودک اوتیسم
-
درمان یکپارچگی حسی
هدف درمان یکپارچگی حسی کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم است که به طور مؤثرتری به اطلاعات حسی پاسخ دهند. درمانگران با کودکان کار میکنند تا بهتدریج تحمل آنها را در برابر محرکهای حسی از طریق قرارگرفتن در معرض کنترل شده افزایش دهند. بهعنوانمثال، کودکی که به صداهای بلند حساس است، ممکن است در معرض صداهای مختلف با صدای کم قرار گیرد و با افزایش تحمل بهتدریج صدا را افزایش دهد. این میتواند به کاهش احتمال جیغ ناشی از حس کمک کند.
-
استراتژیهای ارتباطی
بهبود مهارتهای ارتباطی در کاهش فریادهای مربوط به ناامیدی بسیار مهم است. گفتاردرمانی میتواند به کودکان کمک کند تا مهارتهای ارتباط کلامی را توسعه دهند، درحالیکه روشهای ارتباطی جایگزین، مانند سیستمهای ارتباطی تبادل تصویر (PECS) یا دستگاههای ارتباطی تقویتی و جایگزین (AAC) میتوانند وسایل ارتباطی مؤثری را برای کودکان غیرکلامی فراهم کنند. آموزش استفاده از این ابزارها به کودکان میتواند اتکای آنها به جیغزدن برای بیان نیازهایشان را کاهش دهد.
-
مداخلات رفتاری
تحلیل رفتار کاربردی (ABA) یک رویکرد رایج برای رسیدگی به رفتارهای چالشبرانگیز در کودکان اوتیسم است. اگر جیغزدن بهعنوان رفتاری توجه طلبانه تشخیص داده شود، درمانگران ممکن است روی آموزش روشهای مناسبتری مانند استفاده از یک علامت یا کلمه خاص برای جلبتوجه به کودک کار کنند.
-
اصلاحات محیطی
ایجاد یک محیط حسی مناسب با شرایط کودک اوتیسم میتواند به کاهش محرکهای فریادزدن کمک کند. این ممکن است شامل کاهش تعداد محرکهای حسی در محیط کودک باشد؛ مانند استفاده از نور ملایم، بهحداقلرساندن صدای پسزمینه، برای مثال، گوشهای ساکت با کوسنهای نرم و فعالیتهای آرامبخش میتواند بهعنوان یک خلوت برای کودک اوتیسم باشد.
-
تکنیکهای تنظیم هیجانی
آموزش تکنیکهای تنظیم هیجانی به کودکان میتواند به آنها کمک کند تا احساسات خود را به طور مؤثرتری مدیریت کنند. استراتژیهایی مانند تمرینهای تنفس عمیق، برنامههای بصری و داستانهای اجتماعی میتوانند ابزارهایی را در اختیار کودکان قرار دهند تا قبل از اینکه احساساتشان به حدی برسد که فریاد بزنند، خود را آرام کنند.
صدای اوتیسم میکوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان دارای اختلال اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم خود دارید، میتوانید از طریق شماره تلفنهای ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۱ و ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۲ ، با ما در ارتباط باشید.