سازگاری با عضو جدید اوتیسم امکان پذیر است؟ نام من لنی (Lenny) است، و من یک فرد بزرگسال با اختلال طیف اوتیسم هستم. برادرم در ژوئن 1995 به دنیا آمد، درست چند هفته قبل از اینکه من دو ساله شوم. شاید بتوانم به شما کمک کنم، تا بتوانید به فرزند با اختلال طیف اوتیسم خود کمک کنید، و برای یک عضو جدید خانواده آماده شود و با او سازگار شود. در اینجا چند نکته برای کمک به این موضوع وجود دارد.

صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان مبتلا به اوتیسم فراهم نماید.
والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم، و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های 02188616931 و 02188616932 ، با ما در ارتباط باشید.

11 نکته برای کمک به فرزندتان برای سازگاری با عضو جدید اوتیسم:

1- در صورت لزوم کودک خود را از قبل آماده کنید.

بسیاری از افراد در طیف اوتیسم، و حتی برخی با اختلالاتی دیگر، در کنار آمدن با تغییرات مشکل دارند. ورود یک عضو جدید به خانواده نیز این تغییر اساسی است، به خصوص اگر تغییراتی در روتین زندگی سایر اعضاء ایجاد شود. خبر خوب آن‌که، برخی از کودکان در این طیف، اگر خیلی زودتر از ورود چالش یا عضو جدید، برای شرایط آماده شوند ممکن است مضطرب نشوند، و تغییرات در روتین را بپذیرند. برای ایجاد سازگاری با عضو جدید، می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: “کلویی، والدینت یا بزرگسالانی که با آن‌ها زندگی می‌کنی، یک نوزاد یا کودک یا حیوان خانگی خواهند داشت. بنابراین شما یک (خواهر، برادر، پسر عمو، دوست، خواهر و برادر خوانده و غیره) خواهید داشت.” یا، “دیوید، پدر یا مامان در حال ازدواج است، بنابراین شما یک خواهر یا برادر جدید خواهید داشت.”

داستان‌های اجتماعی برای برخی از افراد با اختلال طیف اوتیسم مؤثر است، و شما حتی می‌توانید به‌دنبال نمونه‌هایی آنلاین باشید، تا درباره نحوه نوشتن آن ایده بگیرید. همچنین می‌توانید به دنبال مطالب خواندنی، یا ویدیویی برای فرزندتان در مورد یک عضو جدید به خانواده باشید. مطمئن شوید که مطالب خواندنی یا ویدیوها برای محدوده سنی، و یا سطح خواندن، یا درک کودک شما مناسب است.

۲- خود و فرزندتان را برای محرک‌های محیطی بیش از حد آماده کنید.

بسیاری از افراد با اختلال طیف اوتیسم، و حتی برخی با اختلالاتی دیگر، به ورودی‌های حسی بسیار حساس هستند. صدای گریه یا پارس سگ، یا بوی غذای حیوانات خانگی یا پوشک کثیف، ممکن است به شدّت حواس آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهد. برای ایجاد سازگاری با عضو جدید، می‌توانید توضیح دهید: «زک، کودک احتمالاً در ابتدا زیاد گریه می‌کند و حتی ممکن است با صدای بلند گریه کند. نوزادان وقتی چیزی را می‌خواهند یا نیاز دارند گریه می‌کنند، زیرا هنوز یاد نگرفتند که چگونه صحبت کنند.” یا بگویید: «امی، سگ‌ها پارس می‌کنند، غرغر می‌کنند و ناله می‌کنند چون نمی‌توانند مثل ما حرف بزنند.»

۳- در صورت امکان ارتباط فرزند خود را با سایر اعضاء خانواده یا دوستانتان را بیشتر کنید.

هنگا‌می‌ که عضو جدید خانواده وارد می‌شود، ممکن است به زمان و توجه شما بیشتر از فرزندتان نیازمند باشد. ارتباط و تعامل مناسب شما با سایر اعضاء خانواده، فامیل و دوستانتان کمک بزرگی برای شما خواهد بود. در صورت امکان، می‌توانید گهگاهی از شخصی مانند پدربزرگ یا عمو بپرسید که، آیا آن‌ها وقت دارند تا فرزند شما را برای چند ساعت به اینجا و آنجا ببرند.

۴- فرزندتان را تشویق کنید تا به شما کمک کند تا برای عضو جدید آماده شوید.

برای ایجاد سازگاری با عضو جدید‌، می‌توانید جملاتی از این قبیل بگویید: “الی، فکر ‌می‌کنی خواهر یا برادر جدیدت رنگ سبز را بهتر دوست دارد یا رنگ آبی آسمانی؟” یا «مت، فکر می‌کنی خواهر یا برادر جدیدت روتختی ماهی را بیشتر دوست دارد، یا روتختی با عکس ماه و ستاره؟»

۵- خود را برای واکنش فرزندتان به عضو جدید خانواده آماده کنید.

ممکن است فرزندتان به جای ایجاد حس استقبال از اضافه شدن عضو جدید، و نشان دادن چیزی جز محبت به آن‌ها، نسبت به عضو جدید خانواده پرخاشگرانه رفتار کند. برای ایجاد سازگاری با عضو جدید، سعی کنید با هشداری زیاد واکنشی نشان ندهید. مهّم نیست که چقدر سخت است. در عوض، ممکن است چیزی شبیه این بگویید: «برایان، ما نمی‌زنیم. خواهر شما هم وقتی بزرگتر شد، باید از این قانون پیروی کند.»

۶- سعی کنید مسائل را از دید فرزندتان ببینید.

برای ایجاد سازگاری با عضو جدید اوتیسم، هنگا‌می‌ که عضو جدیدی به خانواده وارد ‌می‌شود، فرزند شما ممکن است جملاتی مانند، “مامان و بابای من (یا بزرگسالانی که با آن‌ها زندگی ‌می‌کند) هستند”، “شما خواهر و یا برادرم را آوردید، تا فقط به من نشان دهید که من را دوست ندارید” بگوید. یا “وقتی بزرگ شدم، فقط یک بچه ‌می‌خوام”. اگر آن‌ها چنین چیزهایی ‌می‌گویند، سعی کنید آزرده خاطر نشوید. یا جملاتی مانند “برادر یا خواهرت چطور؟” “نه، ما خواهر و برادرت را به فرزندی پذیرفتیم، چون هر دوی شما را دوست داریم” یا “اگر همسرت دو فرزند بخواهد چه؟” انجام این کار احتمالاً برای شما سخت خواهد بود، زیرا تنها چیزی که ‌می‌خواهید، این است که فرزندانتان یکدیگر را دوست بدارند، کاری که بسیاری از خواهر و برادرها (نه همه، بلکه بسیاری) در نهایت انجام ‌می‌دهند.

درعوض، به این فکر کنید که اگر والدین یا سرپرست‌هایتان را برای مدتی در کنار خود دارید، و سپس عضو جدیدی به خانواده شما اضافه شود، چه احساسی خواهید داشت. اگر همه چیز باید حول محور خانواده یا عضو جدید خانواده و تغذیه آن‌ها، زمان چرت زدن، تعویض پوشک، تکالیف، فعالیّت‌ها و غیره باشد، چه احساسی دارید؟ اگر اکنون مجبور بودید به مناطق خاصی از خانه یا دارایی خود بروید، تا با وسایل “بچه بزرگ” بازی کنید، (یا بدتر از آن، اصلاً اجازه نداشتید چنین وسایلی را دارا باشید)، زیرا ممکن است به عضو جدید شما آسیب برساند. عضو جدید خانواده، ممکن است سعی کند آن‌ها را بگیرد، یا از بین ببرد چه احساسی دارید؟ اگر همه گردش‌های خانوادگی، تعطیلات، یا سایر فعالیّت‌های خانوادگی، در حال حاضر باید کاری باشد که عضو جدید فقط می‌تواند انجام دهد، چه احساسی دارید، حتی وقتی که احساس ‌کنید از آن‌ها بزرگ‌تر هستید؟

۷- گاهی همان چیزهایی را که به فرزندتان ‌می‌گویید به عضو جدید خانواده نیز بگویید.

چه احساسی خواهید داشت، اگر والدین یا سرپرستانتان دائماً به شما چنین چیزهایی می‌گفتند، «الان نمی‌توانم به شما کمک کنم، زیرا باید سگ را بیرون ببرم برای دستشویی.» یا «باید پوشک بچه را عوض کنم. هر وقت کارم تمام شد با هم صحبت ‌می‌کنیم.»

ممکن است بیشتر شبیه یک «گزینه دوم» یا «ذخیره» باشید، تا یک عضو ارزشمند خانواده! ممکن است کمک‌رسان باشد، اگر که گاهی، به عضو جدید خانواده بگویید: «تا چند دقیقه دیگر با شما خواهم بود. من باید به برایان کمک کنم، تا برای تمرین بیسبال آماده شود. یا “در حال حاضر نمی‌توانم به شما کمک کنم، زیرا به سارا در انجام تکالیفش کمک ‌می‌کنم.”

۸- زمان‌های تنهایی خاصی را برای کودک خود اختصاص دهید.

اگر عضو جدید خانواده به زمان و توجه زیادی از شما نیازمند باشد، این امر ممکن است سخت باشد. به ویژه اگر شما یک والدین یا سرپرست مجرد هستید، یا اگر بیش از دو فرزند در خانه خود دارید، صادق است. با این حال، قطعاً امکان‌پذیر است. ‌می‌توانید چیزی شبیه این بگویید: «آیا کاری هست که دلت برای انجام دادن با من، تنگ شده باشد؟ شاید بتوانیم این کار را در حالی که کودک خواب است انجام دهیم، یا «می‌خواهی با هم قدم بزنیم، در حالی که پدر سگ را به پیاده‌روی می‌برد؟

۹- از مهمان‌هایتان بخواهید تلاش بیشتری برای تعامل با فرزندتان داشته باشند.

می‌توانید بگویید: «می‌دانم که از بازی با جیکوب هیجان‌زده می‌شوید، امّا اگر ابتدا چند دقیقه با لیزا بازی کنید، خوشحال می‌شوم، و می‌دانم که او هم احتمالاً بسیار لذّت خواهد برد.»

۱۰- ببینید آیا مواردی وجود دارد که فرزندتان می‌تواند به شما در مورد عضو جدید خانواده کمک کند.

می‌توانید بگویید: «آیا می‌خواهی به من کمک کنی، تا یک داستان برای خواهرت بخوانم؟» یا “امبر، من تازه پوشک برادرت را عوض کردم، ‌می‌خواهی به من کمک کنی، تا به او لباس بپوشانیم؟” برخی از بچه‌ها وقتی احساس می‌کنند می‌توانند کمک کنند، ممکن است زمان راحت‌تری برای سازگاری دارا باشند.

حتی اگر در ابتدا به نظر می‌رسد فرزندتان به اضافه شدن‌ عضو جدید اهمیتی نمی‌دهد، ممکن است با بزرگ‌تر شدن مشکلاتی پیش بیاید. این امر مخصوصاً زمانی صادق است، که عضو جدید خانواده شروع به تعقیب آن‌ها کند، بدون اجازه آن‌ها وارد اتاق آن‌ها شوند، و به وسایل آن‌ها دست بزنند. یا از رفتارهایی که باعث شود آن‌ها برخورد خوبی با آن‌ها دارا باشند دور شوند.( یا در زمان بلوغ آن‌ها باشد، یعنی هنگا‌می‌که آن‌ها حساسیّت‌های خاصی دارند).

امیدوارم این نکات به والدین یا سرپرست‌های بیشتری کمک کند، که فرزندان با اختلال طیف اوتیسم یا سایر اختلالات‌ خود را برای اضافه شدن عضو جدیدی به خانواده آماده کنند.

بنابراین باید هر کاری که می‌توانید برای کمک به این انتقال و پذیرش انجام دهید.