نشانه های نیاز به کاردرمانی; اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی-رشدی است، که با اختلال در مهارت‌های ارتباطی اجتماعی، رفتارهای محدود و تکراری و علایق محدود مشخص می‌شود. تقریباً از هر 36 کودک، 1 کودک با اختلال طیف اوتیسم، شناسایی می‌شود. تشخیص زودهنگام و مداخله، می‌تواند نشانه‌های این اختلال طیف اوتیسم را، تا حد زیادی بهبود ببخشد. یکی از روش‌های اولیه مداخله، کاردرمانی (کاردرمانگر) برای کودکان اوتیسم است، که می‌تواند نقش منحصربه‌فردی، در کمک به افراد با اختلال طیف اوتیسم، برای زندگی کامل و مستقل دارا باشد.

صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان دارای اختلال اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۱ و ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۲ ، با ما در ارتباط باشید.

کاردرمانی چیست؟

کاردرمانی رشته‌ای از مراقبت‌های بهداشتی است، که به‌طور کلی به درمان افرادی می‌پردازد، که آسیب‌ها، ناتوانی‌ها یا سایر شرایط از جمله اوتیسم دارند. در این مداخله، کاردرمانگران (کاردرمانگرs)، به افراد کمک می‌کنند تا توانایی خود را برای درگیرشدن در فعالیت‌های روزانه معنادار، از جمله ارتباط مؤثر، توسعه، بهبود یا حفظ کنند.

کاردرمانگرها اغلب فرآیند را، با برقراری ارتباط مستقیم با فرد و خانواده، برای درک نیازهای فردی او آغاز می‌کنند. آن‌ها قبل از ایجاد اهداف معقول و برنامه درمانی، توانایی‌های فیزیکی، حسی، عاطفی و شناختی فرد را، ارزیابی می کنند. سپس کاردرمانگر، معمولاً برای چندین جلسه‌ی طولانی‌مدت، با فرد کار می‌کند تا به پیشرفت او، در جهت رسیدن به اهدافش کمک کند.

نشانه های نیاز به کاردرمانی؛ کاردرمانگر چه مهارت‌هایی را در کودک ارزیابی می‌کند؟

کاردرمانگر برای اوتیسم، سطوح رشد فعلی کودک را ارزیابی می‌کند. هدف از کاردرمانی برای کودکان اوتیسم، بهبود توانایی آن‌ها، برای خودتنظیمی احساسات و مشارکت در تعاملات اجتماعی است. از طریق مداخلات، یک کاردرمانگر به کودکان با اختلال طیف اوتیسم کمک کند، تا قدرت خود را افزایش دهند، و بر محدودیت‌ها غلبه کنند.

برای ارزیابی، کاردرمانگر ممکن است از ابزارهای غربالگری، مانند چک‌لیست اختلال طیف اوتیسم، مشخصات حسی، مقیاس درجه‌بندی اوتیسم دوران کودکی (CARS)، یا معیارهای تشخیصی، که در ویرایش پنجم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (5-DSM) ارائه شد، استفاده کند. 

هنگام مشاهده و ارزیابی بالینی، یک متخصص اوتیسم مهارت‌های زیر را در نظر می‌گیرد.

• ارتباطات اجتماعی:

تعامل با دیگران، تنظیم احساسات، رفتار، تمایل به فضای شخصی، تماس چشمی و پرخاشگری را بررسی می‌کند.

• تعاملات:

تعاملات کلامی و غیرکلامی را ارزیابی می‌کند.

• شناخت:

دامنه توجه و استقامت کودک را بررسی می‌کند.

• مشکلات حسی:

پاسخ به محرک‌ها، دنبال کردن محرک‌های حسی و چالش‌های حسی در کودک را بررسی می‌کند.

• مهارت‌های حرکتی:

وضعیت تعادل و مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت کودک را بررسی می‌کند.

اگر کودکی، ضعف در یکی از نشانه‌ها را بالا را از خود نشان داد، بهتر است هرچه سریع‌تر به یک کاردرمانگر متخصص، در حوزه‌ی کودکان با اختلال طیف اوتیسم، مراجعه کنید.

مطلب پیشنهادی: کاردرمانی کودکان اوتیسم; راهکاری برای توانبخشی به کودکان ASD

انواع مداخلات رایج کاردرمانی برای کودکان با اختلال طیف اوتیسم

پس از تکمیل ارزیابی، کاردرمانگر برای کودک با اختلال طیف اوتیسم و خانواده‌ی او، یک برنامه مداخله‌ای هدفمند را برنامه‌ریزی و اجرا می‌کند. مداخلات کاردرمانی برای کودک با اختلال طیف اوتیسم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• مداخلات یکپارچگی حسی و راهبردهای حسی
• درمان‌های مناسب برای سلامت روان و تندرستی کودک
• استراتژی‌ها و برنامه‌های رشد عاطفی و خودتنظیمی
• برنامه‌هایی برای افزایش مشارکت درگروه‌ها، مشارکت اجتماعی و بازی با همسالان
• کمک به کسب روتین‌های خودمراقبتی و انجام فعالیت‌های روزانه مانند حمام‌کردن، تغذیه و نظافت شخصی
• تکنیک‌هایی برای بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف و درشت
• استفاده از رویکردهای شناختی-رفتاری برای حمایت از رفتارهای مثبت و مطلوب کودک

فواید کاردرمانی برای کودکان با اختلال طیف اوتیسم

هدف اصلی کاردرمانی برای کودکان با اختلال طیف اوتیسم بهبود کیفیت زندگی آن‌ها است. از طریق مداخلات، یک کاردرمانگر می‌تواند به افراد با اختلال طیف اوتیسم کمک کند تا به استقلال بیشتری در انجام کارهای روزانه و شخصی خود دست یابد. همچنین کاردرمانگران به کودکان اوتیسم کمک می‌کنند تا

• در انجام تکالیف و وظایف مدرسه موفق شوند
• ارتباط مؤثر و بهتر با دیگران و همسالان خود برقرار کنند
• روابط خود با دیگران را حفظ و تقویت کنند
• برای رسیدن به یک هدف یا اهداف مشترک با دیگران همکاری کنند
• احساسات خود را به روش‌های سالم و سازنده بیان کنند و خودتنظیمی را بیاموزند
• مستقل‌تر و با اعتمادبه‌نفس‌ بیشتری در تعاملات اجتماعی رفتار کنند
• و بتوانند اضطراب خود را مدیریت و کنترل کنند

انواع اختلالاتی که نشانه های نیاز به کاردرمانی هستند؛ چه اختلال‌هایی به کمک کاردرمانی بهبود می‌یابند؟

بسیاری از اختلالات وجود دارند که با کاردرمانی درمان یا بهبود پیدا می‌کنند. کاردرمانی به افراد در هر سن و توانایی کمک می‌کند تا در شغل خود بهتر عمل کنند و کیفیت فعالیت‌های روزانه‌ای را که به زندگی آن‌ها معنا و هدف می‌بخشند را ارتقاء ببخشند.

با استفاده از مداخلات عملی و واقعی، کاردرمانگران به افراد مبتلا به درد، بیماری یا ناتوانی‌های خاص کمک می‌کنند تا فعالیت‌های خود را به گونه‌ای تغییر دهند که به آن‌ها اجازه انجام ایمن و مؤثر وظایف روزانه را بدهد. هدف کاردرمانگر، کمک به افراد آسیب‌دیده در مدیریت سلامت خود است.

علاوه بر موارد عنوان شده، برخی از اختلالات نیز به مداخله زودهنگام و مستمر یک کاردرمانگر نیاز دارند؛ در چنین شرایطی فرد می‌تواند عملکرد روزانه خود را بهبود ببخشد و حضوری مؤثر در جامعه و در میان همسالان خود داشته باشد.

• آرتروز

کاردرمانگر به بیماران مبتلا به اشکال مختلف آرتریت و آرتروز کمک می‌کند تا فعالیت‌هایی مانند لباس‌پوشیدن و درآوردن لباس، حمام‌کردن و تهیه وعده‌های غذایی را به گونه‌ای انجام دهند که از مفاصل در برابر التهاب و آسیب بیشتر محافظت کند.

• سندرم داون

سندرم داون یک اختلال ژنتیکی است که با تون عضلانی پایین، تأخیر در رشد و سایر ویژگی‌ها مرتبط است. افراد سندرم داون می‌توانند مهارت‌های حرکتی دهانی، ظریف و درشت را برای افزایش استقلال عملکردی با انجام تمرینات کادرمانی بهبود ببخشند. همچنین تمرینات و مداخلات کاردرمانگر به آن‌ها این امکان را می‌دهد تا در خانه، مدرسه و فعالیت‌های تفریحی شرکت کنند.

• فلج مغزی

کاردرمانگر به افراد با فلج مغزی کمک می‌کند تا مهارت‌های حرکتی روزانه خود را بهبود ببخشند؛ برای این افراد معمولاً کاردرمانی همراه با جلسات متعدد فیزیوتراپی نیز توصیه می‌شود. کاردرمانگران با وسایل کمک آموزشی و تجهیزاتی مانند کفش‌های حمایتی، صندلی و مسیرهای نرده‌ای برای راه رفتن، مهارت راه رفتن فرد را تقویت کرده و استقلال او را ارتقاء می‌بخشند.

• بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک اختلال عصبی پیشرونده و غیرقابل درمان است که با لرزش اندام‌ها، مشکلات تعادلی، سفت شدن ماهیچه‌ها و تغییرات گفتار همراه است. کاردرمانگر به بیماران پارکینسون کمک می‌کند تا فرد به انجام بسیاری از کارهای معمول، از خوردن، لباس پوشیدن تا نوشتن و استفاده از کامپیوتر، به طور مستقل مسلط و توانمند شود.