اوتیسم پنهان; گاهی در برخی موقعیت‌ها، پنهان کردن اینکه چه کسی هستید، و یا تظاهر به اینکه شخص دیگری هستید، می‌تواند سرگرم‌کننده، و یا حتی از روی اجبار باشد. برای افراد با اختلال طیف اوتیسم، نقاب زدن یک مهارت برای زندگی اجتماعی است، که آن‌ها از این مهارت، به‌هنگام ارتباط با دیگر همسالان خود استفاده می‌کنند، تا مطمئن شوند که نشانه‌های اوتیسم‌، در آن‌ها مورد توجه قرار نمی‌گیرد. آن‌ها به کمک نقاب زدن تلاش می‌کنند، تا اختلال اوتیسم خود را پنهان ‌کنند. اصطلاح “نقاب اوتیسم”، برای توصیف رفتارهایی است، که توسط افراد با اختلال طیف اوتیسم، برای سرکوب یا پنهان کردن ویژگی‌ها، و نشانه‌های این اختلال استفاده می‌شود.

مثلاً:

• بزرگسالی که به صدا حساس است ممکن است سعی کند، در برخی موقعیت‌ها با سختی، از واکنش به صداهای بلند اجتناب کند
• فردی که مشکلاتی در ادراک زبان و کلام دارد، ممکن است وانمود کند که یک مکالمه را دنبال می‌کند

در هر دو مثال، هدف از نقاب زدن این است، که فرد از قضاوت دیگران به‌عنوان “فردی متفاوت و استثنائی” اجتناب کند.

اوتیسم پنهان چیست؟

خانواده‌های اوتیسم و افراد، و  از ابتدای دریافت تشخیص اختلال طیف اوتیسم، به‌دنبال علّت این اختلال، چیستی آن “اختلال طیف اوتیسم چیست؟” و راه‌هایی برای بهبود کیفیت زندگی کودک خود هستند. در برخی از کودکان، و افراد اوتیسم با عملکرد بالا، که به آن‌ها افراد با اوتیسم خفیف نیز می‌گویند. پنهان کردن یا نقاب‌زدن اوتیسم، یکی از رفتارهای معمول و رایج است. به عبارتی دیگر، نقاب زدن ممکن است، نتیجه طبیعی برخی رویکردهای درمانی، مانند تجزیه و تحلیل رفتار کاربردی در کودکان اوتیسم (ABA) باشد، که هدف آن کمک به کودکان، برای بهبود وضعیت خود است.

افراد با اختلال طیف اوتیسم خفیف، ممکن است دارای علائم نسبتاً خفیفی، در ارتباطات و تعاملات اجتماعی، و همچنین رفتارهای محدود، و تکراری باشند. این افراد، تنها در برخی زمینه‌های خاص، با چالش‌هایی روبرو هستند، و این‌درحالی است، که ممکن است آن‌ها در دیگر بخش‌ها، و زمینه‌های زندگی، دارای نقاط قوت و توانایی‌های منحصربه‌فردی باشند، که به رشد و رفاه کلی، و استقلال آن‌ها کمک می‌کند.

نقاب اوتیسم یا اوتیسم پنهان

نقاب زدن در اوتیسم، روشی است که افراد می‌توانند، صفات اوتیسم خود را، در دنیای عادی پنهان کنند، و اغلب در بین افراد با اختلال اوتیسم با عملکرد بالا، رخ می‌دهد. این عمل می‌تواند خودآگاه، و ناخودآگاه باشد. استراتژی‌های اوتیسم پنهان، متنوع است. برخی از تکنیک ها، شامل تصمیم‌گیری برای برقراری ارتباط چشمی، هنگام مکالمه بین افراد غیر اوتیسم، و آگاهی از رفتارهای تحریک‌کننده، و توانایی مخفی کردن آنهاست. درحالی‌که هر دو جنس، ویژگی‌های اوتیسم خود را مخفی می‌کنند، این امر در دختران طیف اوتیسم شایع‌تر است، و تصور می‌شود، یکی از دلایلی است که زنان کمتر تشخیص اوتیسم، دریافت می‌کنند.

روانپزشک و محقق اوتیسم، لورنا وینگ، از نخستین پیشگامانی بود، که در دهه 1980، اوتیسم را به‌عنوان یک طیف توصیف کرد. در سال 1981، لورنا وینگ این فرضیه را مطرح کرد، که برخی از زنان با اختلال طیف اوتیسم، که هیچ نقص ذهنی‌ای نشان نمی‌دهند، اغلب تشخیص دریافت نمی‌کنند. زیرا به نظر می‌رسد، مهارت‌های ارتباطی اجتماعی بهتری، نسبت به مردان دارند.این نقاب زدن می‌تواند، دلیل برقراری ارتباط بهتر آنها باشد، دختران تمایل دارند، از دوستان خود تقلید کنند، و نحوه ی تعامل دیگران را، کپی کنند.

لیان ویلی

اوتیسم پنهان، توسط بسیاری از افراد اوتیسم مستند شد، یکی از آنها لیان ویلی است. لیان باتوجه ‌به تجربه ی خود در بزرگسالی، به‌عنوان یک دختر با اختلال طیف اوتیسم که تشخیص اوتیسم نگرفته، پرفروش‌ترین کتاب خاطرات “وانمود می‌کنم که عادی هستم” را، در سال 1999، نوشت. از این زنان و دیگران، ما می‌فهمیم، که اگرچه نقاب زدن، برای مدت‌زمان طولانی بود، اما اخیراً موردتوجه تحقیقات بود.

آیا نقاب زدن در اوتیسم، بیشتر در دختران رایج است؟

اوتیسم در پسران، بیشتر از دختران، شناسایی می‌شود. در نمونه‌های بالینی، نسبت مردان به زنانی که، به‌موقع تشخیص اوتیسم می‌گیرند، 4 به 1 است. صرف‌نظر از اینکه، به طور مشابه، یک پسر و یک دختر با اختلال طیف اوتیسم، هستند، یک دختر در این طیف، احتمالاً خیلی دیرتر تشخیص خود را دریافت می‌کند، که تا حدی به دلیل همین نقاب زدن، است.

دختران بسیاری، با اختلال طیف اوتیسم، رفتارهای دختران “معمولی” را بررسی می‌کنند، و همان رفتارها، ژست‌ها و حالت‌های چهره را، برای به‌تصویرکشیدن شخصیتی بدون اوتیسم، در موقعیت‌های اجتماعی، اتخاذ می‌کنند. دختران همچنین می‌توانند، با انتخاب موضوعات “قابل‌قبول از نظر اجتماعی”، به‌عنوان علایق خاص خود، نقاب بزنند. به‌عنوان‌مثال، یک دختر ممکن است، وسواس زیادی در آرایش، علاقه به پسران، یا افراد مشهور دارا باشد، موضوعاتی که بسیاری از دختران، به آن علاقه نشان می‌دهند. در مقابل، یک پسر ممکن است، به چیزی خاص، مانند قطار یا پل، علاقه‌مند شود، و اصلاً نگران تفاوت خودش با همسالان خود، نباشد.

برخی از محققان معتقدند، که نقاب زدن در اوتیسم نقشی مضر بر سلامت زنان دارد.

بسیاری از زنان با اختلال طیف اوتیسم، اظهار داشتند که، از مشکلات روحی و روانی رنج می‌برند، و احساس فشار مضاعف دارند. نظرسنجی‌ها، از بزرگسالان با اختلال طیف اوتیسم، نشان می‌دهد که، نقاب زدن یک محافظ در برابر قضاوت دیگران، و ناشی از نیاز به احساس پذیرش، است. اگرچه نقاب زدن در دختران، بیشتر از پسران است، اما برخی از پسران نیز، هویت خود را پنهان می‌کنند. یک مطالعه تجزیه‌وتحلیل کیفی، این عمل را در میان بزرگسالان با اختلال طیف اوتیسم، بررسی کرد، و اگرچه اکثر پاسخ‌ها از طرف خانم‌ها بود، اما تعداد کمی از پاسخ‌ها نیز، از طرف پسران بود. به نظر می‌رسد که نقاب گذاری، تأثیر بیشتری بر روی دختران دارد. بسیاری اظهار داشتند، که این کار برایشان سخت بود.

آنها احساس می‌کنند، که شخصیتی خارج از خودشان را، زندگی می‌کنند. در مقابل، نقاب زدن اثر بیرونی برای پسران دارد. به نقل از بسیاری آنها، احساس بیش‌فعالی می کنند، و معتقدند که دارای مشکلات رفتاری اجتماعی هستند. متأسفانه ، علیرغم وجود شواهد از صفات اوتیسم، در مطالعات تحقیقاتی، دختران اغلب به جای اوتیسم ، تشخیص غلط در زمینه مشکلات روحی، دریافت می کنند. معیارهای تشخیصی، برای در نظر گرفتن اوتیسم آنان، سازگار نبود، و در نتیجه ، پزشکان بالینی، هنوز دختران تحت طیف را، تا اواخر زندگی، تشخیص نمی دهند.

علائم اوتیسم در میان کسانی‌ که نقاب میزنند 

یک فرد با اختلال طیف اوتیسم، که ویژگی‌های خود را می‌پوشاند، می‌تواند نرمال به نظر برسد. او در گفتگوها مشارکت دارد، و می‌تواند بدون هیچ مشکلی، به نشانه‌های اجتماعی، پاسخ دهد. در مواردی که کودک، یا جوان با اختلال طیف اوتیسم، در حال نقاب زدن است، بدون تشخیص، برخی علائم هستند، که والدین می‌توانند به آنها توجه کنند:

• مشکل معاشرت در محیط ناآشنا

به نظر می‌رسد، فردی که در حال نقاب زنی است، در برقراری ارتباط راحت است. در هنگام مکالمه، ارتباط چشمی برقرار می‌کند، و فاقد رفتار تحریکی است. بااین‌حال، در محیط‌های جدید، به دنبال نشانه‌های کوچکی، از نبود آرامش کامل او باشید. مانند: عدم شرکت کامل در مکالمه، خندیدن بی‌دلیل، و تکرار کردن حرف دیگران.

• فروپاشی و خلق بی‌ثبات

تظاهر به شخصی که نیستید، از نظر ذهنی خسته‌کننده است. اغلب، هنگامی‌که کودکی که نقاب می‌زند، از مدرسه برمی‌گردد، ممکن است به دلیل این موارد، دارای رفتارهای فروپاشی باشد.

• مکالمات نامرتبط

برای شخصی که نقاب می زند ، بسیاری از مکالمه هایی که وی در آن شرکت می کند، از قبل تمرین می‌کند. وی ممکن است، پاسخ‌های آنها را تکرار کند، یا سؤالاتی را برای پرسیدن از آنها، تمرین کند. نگاه کنید، و گوش دهید، تا ببینید فرزند شما این کار را انجام می‌دهد، یا نه.

• حساسیت به ورودی حسی

کودک شما ممکن است، نسبت به محرک‌های حسی، بیش از حد واکنش نشان دهد، یا اصلاً واکنشی نشان ندهد. این می‌تواند به این معنی باشد، که او نسبت به صدا، لمس یا بو بسیار حساس است. یا برعکس، او می‌تواند به دنبال محرک حسی بیشتر، باشد.

نتایج منفی نقاب زدن در اوتیسم

برخی مطالعات نشان می‌دهد، دختران برای جلوگیری از اذیت و آزار، نقاب می‌زنند. فشار تمایل به شبیه دیگران بودن، در دختران بیشتر از پسران است، و این بار عاطفی زیادی دارد. وقتی فشار برای تغییر خود، لازمه ی قرارگرفتن در یک محیط است، فرد احساس استرس می‌کند، و محیط برای فرد سمی می‌شود. به نقل از “مندی” ، نقاب زنی به صورت اجتماعی، می‌تواند باعث چالش‌های بهداشت روان، شود. برخی از دختران با اختلال طیف اوتیسم، معتقدند که منجر به اضطراب، افسردگی، استرس، خستگی و سردرگمی هویت می‌شود. از دیگر پیامدهای نقاب زدن، می‌توان به مشکلات در تشخیص اوتیسم، و همچنین افزایش احساس فشار، برای انجام کارها، با رسیدن فرد به بزرگسالی (به دلیل مسئولیت‌های بیشتر مانند مشاغل و روابط)، اشاره کرد.

در چه افرادی احتمال نقاب‌زدن یا پنهان کردن اوتیسم، بیشتر است؟

برای ورود به جامعه، و حضور در یک جمع، تقریباً همه‌ی افراد تلاش می‌کنند، تا مقبولیت خود را حفظ کنند، و انتظارات اجتماعی را، برآورده سازند. برای افراد با اختلال طیف اوتیسم، این شرایط می‌تواند بسیار شدیدتر، احساس شود. زیرا آن‌ها از ابتدا می‌دانند، در برخی از بخش‌های زندگی، و مهارت‌های ارتباطی، دچار ضعف و کمبود هستند.

به‌طور کلی، پنهان کردن اوتیسم، در برخی افراد، با این اختلال رایج‌تر است

• افرادی که در انتهای طیف قرار می‌گیرند، و نیاز به حمایت کمی دارند؛ افراد اوتیسم با عملکرد بالا، یا اوتیسم خفیف
• زنان و دختران با اختلال اوتیسم
• نوجوانان و جوانانی، که در طیف خفیف این اختلال هستند، و تمایل بسیاری به برقراری ارتباط با همسالانشان دارند
• افرادی که مورد آزارواذیت قرار گرفتند، یا طرد اجتماعی را، تجربه کردند
• و همچنین، افرادی که برای یک هدف خاص، مانند یک مصاحبه‌ی شغلی، یا جشن، یا ملاقات دوستانه‌ای که، قرار است اتفاق بیافتد، برنامه‌ریزی می‌کنند

معایب پنهان کردن اوتیسم

پنهان کردن اوتیسم، می‌تواند به کودکان و بزرگسالان با اختلال طیف اوتیسم، کمک کند، تا با همسالان خود در مدرسه، و محل کار هماهنگ شوند. درکوتاه مدت نیز، این روش می‌تواند به افراد با اختلال طیف اوتیسم، کمک کند، تا پذیرش اجتماعی بیشتری، کسب کنند، که سبب افزایش اعتمادبه‌نفس در آن‌ها، می‌شود. با این‌حال، متأسفانه، اگر نقاب زدن، و پنهان کردن، به بخشی از برنامه روزانه فرد اوتیسم، تبدیل شود، می‌تواند مشکلات جدی را، برای او ایجاد کند.

مشکلاتی نظیر:

• تشخیص دیرهنگام اختلال:

  سرکوب برخی رفتارها، که از نظر اجتماعی قابل قبول نیستند، می‌تواند منجر به تشخیص دیرهنگام، برای جمعی از کودکان اوتیسم، به‌ویژه آن‌هایی که اوتیسم خفیف دارند، شود. این بدان معنا است، که این کودکان ممکن است، بسیار دیرهنگام، و با تأخیر فراوان، مراقبت‌های لازم برای اختلالشان را، دریافت کنند.

• فرسودگی شغلی:

  دکتر جانسون هوپر، می‌گوید: “پنهان کردن ویژگی‌های اوتیسم، می‌تواند از نظر احساسی، ذهنی و جسمی خسته‌کننده باشد”. زمانی که کودکان با اختلال طیف اوتیسم، از تمام انرژی خود، برای سرکوب و پنهان کردن خود واقعیشان، استفاده می‌کنند، چیزی برای ایجاد ارتباطات اجتماعی، یادگیری و تفکر خلاق، باقی نمی‌ماند. باگذشت ‌زمان، این شدت تمرکز، می‌تواند منجر به استرس، تحریک‌پذیری، عصبانیت و فرسودگی شغلی، اجتماعی و ارتباطی برای آن‌ها، شود.

• چالش‌های سلامت روان:

  مطالعات نشان می‌دهد، که بزرگسالان اوتیسم، که ویژگی‌های اختلال خود را پنهان می‌کنند، بسیار بیشتر از سایرین از مشکلات سلامت روان، مانند افسردگی، رنج می‌برند.

سخن پایانی

دانستن اینکه چگونه می‌توان، از کسی که تحت فشار تلاش، برای انطباق با دنیایی است، که برای طرز فکر او تنظیم نیست، حمایت کرد، دشوار است. حتی افرادی که، تشخیص اختلال طیف اوتیسم، دریافت نکردند نیز، ممکن است سعی کنند، تفاوت‌هایی مانند: اختلال بیش‌فعالی یا کمبود توجه، اختلال پردازش حسی، و ناتوانی‌های یادگیری را، پنهان کنند. دکتر جانسون هوپر، می‌گوید: “اوتیسم یک تشخیص پیچیده است، و بسیاری از تشخیص‌های دیگر هم هستند، که ویژگی‌های مشابهی مانند اوتیسم دارند. بنابراین، حتی افرادی که با اختلال طیف اوتیسم، شناسایی نشدند نیز، ممکن است رفتارهای پنهان‌کاری، دارا باشند”.

صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان مبتلا به اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های 02188616931 و 02188616932 ، با ما در ارتباط باشید.