نقاب زدن در اتیسم چیست؟

نقاب زدن در اتیسم روشی است که افراد می‌توانند صفات اتیسم خود را در دنیای عادی پنهان کنند. نقاب زدن اغلب در بین افراد با اختلال اتیسم با عملکرد بالا رخ می‌دهد. این عمل می‌تواند خودآگاه و ناخودآگاه باشد. استراتژی‌های نقاب زدن در اتیسم متنوع است. برخی از تکنیک ها شامل تصمیم‌گیری برای برقراری ارتباط چشمی هنگام مکالمه بین افراد غیر اتیسم و آگاهی از رفتارهای تحریک‌کننده و توانایی مخفی کردن آنهاست. درحالی‌که هر دو جنس ویژگی‌های اتیسم خود را مخفی می‌کنند، این امر در دختران طیف اتیسم شایع‌تر است و تصور می‌شود یکی از دلایلی است که زنان کمتر تشخیص اتیسم دریافت می‌کنند.

روانپزشک و محقق اتیسم، لورنا وینگ، از نخستین پیشگامانی بود که در دهه 1980 اتیسم را به‌عنوان یک طیف توصیف کرد. در سال 1981 ، لورنا وینگ این فرضیه را مطرح کرد که برخی از زنان با اختلال طیف اتیسم که هیچ نقص ذهنی‌ای نشان نمی‌دهند، اغلب تشخیص دریافت نمی‌کنند زیرا به نظر می‌رسد مهارت‌های ارتباطی اجتماعی بهتری نسبت به مردان دارند. نقاب زدن می‌تواند دلیل برقراری ارتباط بهتر آنها باشد – دختران تمایل دارند از دوستان خود تقلید کنند و نحوه ی تعامل دیگران را کپی کنند.

نقاب زدن در اتیسم توسط بسیاری از افراد اتیسم مستند شده، یکی از آنها لیان ویلی است. لیان باتوجه ‌به تجربه ی خود در بزرگسالی به‌عنوان یک دختر با اختلال طیف اتیسم که تشخیص اتیسم نگرفته، پرفروش‌ترین کتاب خاطرات “وانمود می‌کنم که عادی هستم” را در سال 1999 نوشت. از این زنان و دیگران، ما می‌فهمیم که اگرچه نقاب زدن برای مدت‌زمان طولانی وجود داشته است، اما اخیراً موردتوجه تحقیقات قرار گرفته است.

آیا نقاب زدن در اتیسم بیشتر در دختران طیف اتیسم رایج است؟

اتیسم در پسران بیشتر از دختران تشخیص داده می‌شود. در نمونه‌های بالینی، نسبت مردان به زنانی که به‌موقع تشخیص اتیسم می‌گیرند، 4 به 1 است. صرف‌نظر از اینکه به طور مشابه یک پسر و یک دختر با اختلال طیف اتیسم هستند، یک دختر در این طیف احتمالاً خیلی دیرتر تشخیص خود را دریافت می‌کند که تا حدی به دلیل همین نقاب زدن است.

بسیاری از دختران با اختلال طیف اتیسم رفتارهای دختران “معمولی” را بررسی می‌کنند و همان رفتارها، ژست‌ها و حالت‌های چهره را برای به‌تصویرکشیدن شخصیتی بدون اتیسم در موقعیت‌های اجتماعی اتخاذ می‌کنند.

دختران همچنین می‌توانند با انتخاب موضوعات “قابل‌قبول از نظر اجتماعی” به‌عنوان علایق خاص خود، نقاب بزنند. به‌عنوان‌مثال، یک دختر ممکن است وسواس زیادی در آرایش، علاقه به پسران یا افراد مشهور داشته باشد – موضوعاتی که بسیاری از دختران به آن علاقه نشان می‌دهند. در مقابل، یک پسر ممکن است به چیزی خاص مانند قطار یا پل علاقه‌مند شود و اصلاً نگران تفاوت خودش با همسالان خود نباشد.

برخی از محققان معتقدند که نقاب زدن در اتیسم نقشی مضر بر سلامت زنان دارد. بسیاری از زنان با اختلال طیف اتیسم اظهار داشتند که از مشکلات روحی و روانی رنج می‌برند و احساس فشار مضاعف دارند. نظرسنجی‌ها از بزرگسالان با اختلال طیف اتیسم نشان داده است که نقاب زدن یک محافظ در برابر قضاوت دیگران و ناشی از نیاز به احساس پذیرش است.

اگرچه نقاب زدن در دختران بیشتر از پسران است، اما برخی از پسران نیز هویت خود را پنهان می‌کنند. یک مطالعه تجزیه‌وتحلیل کیفی این عمل را در میان بزرگسالان با اختلال طیف اتیسم بررسی کرد و اگرچه اکثر پاسخ‌ها از طرف خانم‌ها بود، اما تعداد کمی از پاسخ‌ها نیز از طرف پسران بود. به نظر می‌رسد که نقاب گذاری تأثیر بیشتری بر روی دختران دارد، بسیاری اظهار داشتند که این کار برایشان سخت بوده. آنها احساس می‌کنند که شخصیتی خارج از خودشان را زندگی می‌کنند. در مقابل، نقاب زدن اثر بیرونی برای پسران دارد، به گفته ی بسیاری آنها احساس بیش‌فعالی می کنند و معتقدند که دارای مشکلات رفتاری اجتماعی هستند.

متأسفانه ، علیرغم وجود شواهد از صفات اتیسم در مطالعات تحقیقاتی ، دختران اغلب به جای اتیسم ، تشخیص غلط در زمینه مشکلات روحی دریافت می کنند. معیارهای تشخیصی برای در نظر گرفتن اتیسم آنان سازگار نبوده و در نتیجه ، پزشکان بالینی هنوز دختران تحت طیف را تا اواخر زندگی تشخیص نمی دهند.

علائم اتیسم در میان کسانی‌ که نقاب میزنند 

یک فرد با اختلال طیف اتیسم که ویژگی‌های خود را می‌پوشاند می‌تواند نرمال به نظر برسد. او در گفتگوها مشارکت دارد و می‌تواند بدون هیچ مشکلی به نشانه‌های اجتماعی پاسخ دهد. در مواردی که کودک یا جوان با اختلال طیف اتیسم در حال نقاب زدن است و تشخیص داده نشده، برخی علائمی هستند که والدین می‌توانند به آنها توجه کنند:

مشکل معاشرت در محیط ناآشنا

به نظر می‌رسد فردی که در حال نقاب زنی است در برقراری ارتباط راحت است، در هنگام مکالمه ارتباط چشمی برقرار می‌کند و فاقد رفتار تحریکی است. بااین‌حال، در محیط‌های جدید، به دنبال نشانه‌های کوچکی از نبود آرامش کامل او باشید، مانند: عدم شرکت کامل در مکالمه، خندیدن بی‌دلیل و تکرار کردن حرف دیگران.

فروپاشی و خلق بی‌ثبات

تظاهر به شخصی که نیستید از نظر ذهنی خسته‌کننده است. اغلب، هنگامی‌که کودکی که نقاب زده است از مدرسه برمی‌گردد، ممکن است به دلیل این موارد، رفتارهای فروپاشی داشته باشد.

مکالمات نامرتبط

برای شخصی که نقاب می زند ، بسیاری از مکالمه هایی که وی در آن شرکت می کند تمرین شده است. وی ممکن است پاسخ‌های آنها را تکرار کند یا سؤالاتی را برای پرسیدن از آنها تمرین کند. نگاه کنید و گوش دهید تا ببینید فرزند شما این کار را انجام می‌دهد یا نه.

حساسیت به ورودی حسی

کودک شما ممکن است نسبت به محرک‌های حسی بیش از حد واکنش نشان دهد یا اصلاً واکنشی نشان ندهد. این می‌تواند به این معنی باشد که او نسبت به صدا، لمس یا بو بسیار حساس است. یا برعکس، او می‌تواند به دنبال محرک حسی بیشتر باشد.

نتایج منفی نقاب زدن در اتیسم

برخی مطالعات نشان می‌دهد دختران برای جلوگیری از اذیت و آزار نقاب می‌زنند. فشار تمایل به شبیه دیگران بودن در دختران بیشتر از پسران است و این بار عاطفی زیادی دارد.
وقتی فشار برای تغییر خود لازمه ی  قرارگرفتن در یک محیط است، فرد احساس استرس می‌کند و محیط برای فرد سمی می‌شود. به گفته “مندی” ، نقاب زنی به صورت اجتماعی می‌تواند باعث چالش‌های بهداشت روان شود. برخی از دختران با اختلال طیف اتیسم معتقدند که منجر به اضطراب، افسردگی، استرس، خستگی و سردرگمی هویت شده است.
از دیگر پیامدهای نقاب زدن می‌توان به مشکلات در تشخیص اتیسم و همچنین افزایش احساس فشار برای انجام کارها با رسیدن فرد به بزرگسالی (به دلیل مسئولیت‌های بیشتر مانند مشاغل و روابط) اشاره کرد.