خواهران و برادران کودکان اوتیسم همانند والدین اوتیسم، با چالشهای زیادی روبرو میشوند. اوول و وترل، تأثیر روانی و فیزیولوژیکی کودکان اوتیسم را بر خواهران و برادران این کودکان بررسی کردند. نتایج آنها حاکی از سطوح بالاتری از علائم افسردگی در کودکانی که خواهر و برادری در طیف اوتیسم، در مقایسه با کودکانی که خواهر و برادری در طیف اوتیسم نداشتند، بود. دادهها نشان داد که، علائم افسردگی خواهران و برادران، مربوط به مشکلات رفتاری خواهر یا برادرشان، و همچنین حمایت اجتماعی یا کمبود آن از طریق مدرسه یا خانه است.
چالشها برای خواهران و برادران شامل کاهش عزتنفس، افزایش خطر مشکلات رفتاری درونیشده، و افزایش حساسیت به استرسهای معمولی خانواده است. اکنون شواهدی از 70 مطالعه پیدا شدهاست، که نشان میدهد در واقع چیزی در خانواده در جریان است. این یافتهها با نظریه “فنوتیپ گسترده اوتیسم“ همخوانی دارد که، معتقد است اعضای خانواده کودکان اوتیسم در برخی از ویژگیهای این اختلال مشترک هستند.
مشکلات اجتماعی برای خواهران و برادران کودکان اوتیسم
محققان 69 مطالعه را تجزیهوتحلیل کردند که، در مجموع شامل 6679 کودک دارای یک خواهر یا برادر اوتیستیک و 21263 کودک در گروه کنترل بود. همه مطالعات شامل خواهر و برادرهایی میشود که، حداقل 5 سال داشته باشند. زمانی که این رفتارها معمولاً آشکار میشوند، اکثر آنها یک گروه کنترل از جفت خواهران و برادران بدون اوتیسم دارند. در برخی از این جفتهای کنترل، یکی از خواهران و برادران دارای شرایط رشدی دیگر یا ناتوانی دیگری است. برای 14 مطالعه بدون گروه کنترل، تیم خواهران و برادران را با سایر گروههای کنترل همسان سنی از مطالعات با اندازههای مشابه مقایسه کرد.
سازگاری با عضو جدید اوتیسم چگونه برای خواهران و برادران کودکان اوتیسم امکان پذیر است؟ آنها بیشتر از خواهر و برادرهای کودکانی که این شرایط را ندارند، کنارهگیری میکنند و مهارتهای اجتماعی ضعیفی دارند. آنها همچنین از نظر اجتماعی و عاطفی، مشکلاتی داشتند. یافتهها نشان میدهد که خواهران و برادران کودکان اوتیسم، در معرض خطر شرایط ثانویه یا ویژگیهای مرتبط با اوتیسم هستند.
برخی از مواردی که خواهر یا برادر کودک اوتیسم با آن دستوپنجه نرم میکنند عبارتاند از:
- کودکان خردسال ممکن است متوجه نشوند که مشکل برادر یا خواهرشان چیست. آنها گیج میشوند و قادر به درک کامل پیامدهای تشخیص ابتلا به این اختلال نیستند.
- اگر ببینند که والدینشان در مقایسه با برادر یا خواهر مبتلا به اوتیسم خود، زمان کمتری را به آنها اختصاص میدهند، احساس حسادت و رنجش میکنند.
- اگر برادر یا خواهرشان درحالیکه کارهای مشابهی انجام دهد، مانند آنها تنبیه نشود؛ از رفتار توأم با نابرابری عصبانی میشوند.
- ممکن است با دوستان یا در محیطهای اجتماعی که غریبهها به دلیل رفتارهای غیرعادی و گاهی پرخاشگرانۀ خواهر و برادرشان، واکنش منفی نشان میدهند، احساس خجالت کنند.
- آنها اغلب از این واقعیت که نمیتوانند برادر یا خواهر خود را وادار کنند که، به روشهای “عادی” به آنها پاسخ دهد یا با آنها تعامل داشته باشد، ناامید میشوند.
- این خواهران و برادران، به طور بیسروصدا و گاهی مخفیانه نگران برادران و خواهران و والدین خود هستند. زیرا همه افراد خانواده به نحوی تحتتأثیر این اختلال هستند.
- بسیاری از کودکان قادر به بیان احساسات خود نیستند، بنابراین گاهی اوقات به رفتارهای “طغیانگرایانه” متوسل شوند. مثلاً آنها سوءرفتارهایی مانند سرپیچی از والدین خود یا ایجاد مشکل در مدرسه داشته باشند.
حمایت از خواهران و برادران کودکان اتیسم
خواهران و برادران کودکان اوتیسم چالشهای منحصربهفردی را تجربه میکنند که بر زندگی روزمره آنها تأثیر میگذارد؛ بنابراین، نیاز به خدمات بهداشت روانی جامعه و مدرسه برای خواهران و برادران کودکان اوتیسم وجود دارد.
فضاهای امن برای صحبت در مورد تجربیات دشوار و منابع برای آموزش یکدیگر در مورد اختلال طیف اوتیسم به عادیسازی مسائل اجتماعی و عاطفی این افراد کمک میکند. همه افراد خواهان احساس عادی بودن و درکشدن هستند و این شامل افراد طیف اوتیسم و خانوادههایشان نیز میشود. ایجاد فضاهای فراگیر، صداقت و حمایت مثبت برای سلامت اجتماعی و عاطفی افراد اوتیسم، خواهران و برادران آنها و جامعه ما بهعنوان یک کل بسیار مهم است.
صدای اوتیسم میکوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان مبتلا به اوتیسم فراهم نماید.
والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک مبتلا به اتیسم خود دارید، میتوانید از طریق شماره تلفنهای 02188616931 و 02188616932 ، با ما در ارتباط باشید.