اوتیسم و احتمال تشنج; هرروزه موضوع اختلال اوتیسم و تشنجها بیشتر و بیشتر از جانب والدین مورد پرسش قرار میگیرد. آمار دقیق از مطالعهای به مطالعة دیگر متفاوت است اگرچه واضح است که احتمال تشنج در افراد با اختلال اوتیسم بالاتر است. طبق پژوهشها نزدیک به 20 درصد از افراد طیف اوتیسم در معرض خطر صرع قرار دارند. طبق دادههای آماری ایالت متحده احتمال اینکه یکسوم کودکان اوتیسم صرع خواهند داشت وجود دارد؛ اما فقط 4 تا 5درصد کودکان دارای صرع، اختلال اوتیسم خواهند داشت.
موسسه صدای اوتیسم، با سالها سابقه در حوزه خدمات اوتیسم، چندین سال است که اقدام به آموزش و تربیت مربی اوتیسم کرده و دورههای مختلف آنلاین، حضوری و ترکیبی را برای علاقمندان به این حوزه برگزار میکند. برگزاری کلاسهای آنلاین این مزیت را دارد که افراد از اقصی نقاط ایران میتوانند با شرکت در جلسات، به افراد اوتیسم شهر زندگی خود خدمات ارائه کنند.
آیا اوتیسم می تواند باعث بروز حملات تشنج شود؟
حملات ناگهانی (تشنجها) اتفاق شایعی در اختلال اوتیسم هستند. مطالعات نشان می دهد که احتمال صرع داشتن کودکان با اختلال اوتیسم وجود دارد. اگرچه تحقیقات مدرکی مبنی بر اینکه اوتیسم میتواند سبب ایجاد صرع شود ارائه نمیدهد و به نظر میرسد که صرع بهندرت علت اوتیسم است.
چه کودکانی بیشتر مستعد بروز تشنج هستند؟
در کودکان با اختلال اوتیسم، کمتوانیهای ذهنی یک عامل خطر جدی برای ایجاد صرع است. برای افراد بدون کمتوانی ذهنی 8 درصد و برای افراد دارای کمتوانی ذهنی تا ۲۰درصد خطر وجود دارد. این عوامل شامل داشتن تشخیص سندرم رت، X شکننده، سندرم آنجلمن یا پرادرویلی است. در همین حال، شرایطی همچون نقص توجه و اختلال بیشفعالی، اضطراب و اختلالات خواب در صرع و اوتیسم شایع میباشد. بنابراین، توجه به این نکته ضروری است که کودکان با اختلال اوتیسم که یک یا بیشتر از تشخیصهای بالا را دارند احتمال بیشتری برای بروز تشنجها دارند و والدین آنها میبایست آماده باشند.
بعضی تشنجها میتوانند بهراحتی کنترل شوند؛ اما برخی دیگر شدیدتر هستند و میزان مرگومیر و نرخ بیماری بالاتری در ارتباط با تشنج در اختلال طیف اوتیسم وجود دارد.
کودکان دارای اختلال اوتیسم چه نوع تشنج هایی را تجربه می کنند؟
هیچ نوع تشنج مشخصی بهوضوح به اوتیسم مرتبط نیست. انواع تشنجهای قابلتوجه، صرع کوچک، تونیک کلونیک و آتونیک میباشد.
علائم تشنجهای اوتیسم که والدین باید به دنبال آن باشند:
والدینی که نگران این هستند که کودک با اختلال اوتیسمشان ممکن است دچار تشنج شوند میبایست به علائم هشداردهنده زیر توجه کنند:
- خیرهشدن: یک علامت احتمالی از تشنجهای کوچک
- سفتشدن (گرفتگی شدید و سخت): نشانه احتمالی تشنجهای تونیک
- لرزش یا تکانخوردن ریتمیک: میتواند نشانهای از تشنجهای کانونی آگاه/ جزئی ساده باشد
- از دست دادن توجه: نشانه احتمالی تشنج است
چه کمکی برای کودکان طیف اوتیسم مبتلا به تشنج در دسترس است؟
دیدن این که فرزند با اختلال اوتیسم تجربه تشنج داشته باشد میتواند ناراحت کننده باشد. گرچه، مهم است که آرامش خود را حفظ کنید و به یاد داشته باشید که راههایی وجود دارد که شما میتوانید علائم را مدیریت کنید.
گزینههایی شامل داروهای ضدتشنج یا درمانهای جایگزین همچون رژیم کتوژنیک و تحریکات عصبی واگ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی و … میتواند کاربردی باشد. به یاد داشته باشید پیش از انتخاب بهترین درمان برای خود و خانوادهتان با پزشک کودکتان مشورت کنید. شما باید تداخل بین هر دارویی که کودک شما مصرف کند را در نظر بگیرید.
اقدامات ایمنی همچون جابهجاکردن اشیا مختلف از اتاقخواب یا فضای بازی برای جلوگیری از آسیب، به پهلو چرخاندن کودک برای جلوگیری از خفگی و اطمینان از این که چیزی گلوی او را مسدود نمیکند، میتواند توسط والدین اجرا شود. همه کودکان با اختلال اوتیسم دچار صرع نخواهند شد. گرچه احتمال وجود صرع در افراد با اختلال اوتیسم بیشتر از افراد نوروتیپیکال است برای درک بهتر همبستگی بین این دو شرایط (حالت) به تحقیقات بیشتری نیاز است. با جستوجوی مشاوره پزشکی و توسعه درکی قوی از اوتیسم در کودکان (و هر نوع تشخیص اضافی)، والدین میتوانند درمان یا داروی مناسب را انتخاب کنند.