آیا کودکان اوتیسم در معرض خطر بالاتر حملات تشنج هستند؟
هرروزه موضوع اختلال اوتیسم و تشنج‌ها بیشتر و بیشتر از جانب والدین مورد پرسش قرار می‌گیرد. آمار دقیق از مطالعه‌ای به مطالعه‌ی دیگر متفاوت است؛ اگرچه، واضح است که احتمال تشنج در افراد با اختلال اوتیسم بالاتر است.
طبق پژوهش‌ها نزدیک به 20% از افراد طیف اوتیسم در معرض خطر صرع قرار دارند. در همین حال، در ایالت متحده، داده‌ها اذعان دارند که نزدیک به یک‌سوم کودکان اوتیسم صرع هم خواهند داشت، اما فقط 5%_4 کودکان دارای صرع، اختلال اوتیسم خواهند داشت.
آیا اوتیسم باعث بروز صرع یا صرع می‌تواند باعث بروز اوتیسم شود؟
حملات ناگهانی (تشنج‌ها) اتفاق شایعی در اختلال اوتیسم هستند. مطالعات از اینکه کودکان با اختلال اوتیسم اندکی بیشتر احتمال‌داشتن صرع را نیز دارند، حمایت می‌کند.
اگرچه تحقیقات مدرکی مبنی بر اینکه اوتیسم می‌تواند سبب ایجاد صرع شود ارائه نمی‌دهد. همچنین به نظر می‌رسد که صرع به‌ندرت علت اوتیسم است. در عوض، اعتقاد بر این است که هم‌زمانی صرع و اوتیسم احتمالاً نتیجه‌ی عوامل زمینه‌ای مستعدکننده برای هر دو وضعیت، شامل عوامل محیطی و ژنتیک است.
کدام کودکان با اختلال اوتیسم بیشتر مستعد بروز تشنج هستند؟
در کودکان با اختلال اوتیسم، به نظر می‌رسد کم‌توانی‌های ذهنی یک عامل خطر جدی برای ایجاد صرع است. برای افراد بدون کم‌توانی ذهنی 8% و برای افراد دارای کم‌توانی ذهنی تا 20% خطر وجود دارد.
همچنین انواعی از اختلالات ژنتیکی مرتبط با اوتیسم و تشنج وجود دارد. این عوامل شامل داشتن تشخیص سندرم رت، X شکننده، سندرم آنجلمن یا پرادرویلی است.
در همین حال، شرایطی همچون نقص توجه و اختلال بیش‌فعالی (ADHD)، اضطراب و اختلالات خواب در صرع و اوتیسم شایع می‌باشد.
بنابراین، توجه به این نکته ضروری است که کودکان با اختلال اوتیسم که یک یا بیشتر از تشخیص‌های بالا را دارند احتمال بیشتری برای بروز تشنج‌ها دارند و والدین آن‌ها می‌بایست آماده باشند.
” بعضی تشنج‌ها می‌توانند به‌راحتی کنترل شوند؛ اما برخی دیگر شدیدتر هستند. به نظر می‌رسد که میزان مرگ‌ومیر و نرخ بیماری بالاتری در ارتباط با تشنج در اختلال طیف اوتیسم وجود دارد.”
کودکان با اختلال اوتیسم چه نوع تشنج‌هایی دارند؟
هیچ نوع تشنج مشخصی به‌وضوح به اوتیسم مرتبط نیست. انواع تشنج‌های قابل‌توجه، صرع کوچک، تونیک کلونیک و آتونیک می‌باشد.
علائم تشنج‌های اوتیسم که والدین باید به دنبال آن باشند:
والدینی که نگران این هستند که کودک با اختلال اوتیسمشان ممکن است دچار تشنج شوند می‌بایست به علائم هشداردهنده‌ی زیر توجه کنند:
• خیره‌شدن: یک علامت احتمالی از تشنج‌های کوچک
• سفت‌شدن (گرفتگی شدید و سخت): نشانه‌ی احتمالی تشنج‌های تونیک
• لرزش یا تکان‌خوردن ریتمیک: می‌تواند نشانه‌ای از تشنج‌های کانونی آگاه/ جزئی ساده باشد
• ازدست‌دادن توجه: نشانه‌ی احتمالی تشنج است
چه کمکی برای کودکان طیف اوتیسم مبتلا به تشنج در دسترس است؟
دیدن این که فرزند با اختلال اوتیسمتان تجربه‌ی تشنج داشته باشد می‌تواند ترسناک باشد. گرچه، مهم است که آرامش خود را حفظ کنید و به یاد داشته باشید که راه‌هایی وجود دارد که شما می‌توانید علائم را مدیریت کنید.
گزینه‌هایی شامل داروهای ضدتشنج یا درمان‌های جایگزین همچون رژیم کتوژنیک و تحریکات عصبی واگ، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و … می‌تواند کاربردی باشد.
به یاد داشته باشید پیش از انتخاب بهترین درمان برای خود و خانواده‌تان با پزشک کودکتان مشورت کنید. شما باید تداخل بین هر دارویی که کودکتان ممکن است مصرف کند را در نظر بگیرید.
اقدامات ایمنی همچون جابه‌جاکردن اشیا مختلف از اتاق‌خواب یا فضای بازی برای جلوگیری از آسیب، به پهلو چرخاندن کودک برای جلوگیری از خفگی و اطمینان از این که چیزی گلوی او را مسدود نمی‌کند، می‌تواند توسط والدین اجرا شود.
همه‌ی کودکان با اختلال اوتیسم دچار صرع نخواهند شد. گرچه، به نظر می‌رسد احتمال وجود صرع در افراد با اختلال اوتیسم بیشتر از افراد نوروتیپیکال است. واضح است که برای درک بهتر همبستگی بین این دو شرایط (حالت) به تحقیقات بیشتری نیاز می‌باشد.
با جست‌وجوی مشاوره‌ی پزشکی و توسعه درکی قوی از اوتیسم در کودکان (و هر نوع تشخیص اضافی)، والدین می‌توانند درمان یا داروی مناسب را انتخاب کنند
