تفاوت اوتیسم و اسکیزوفرنی و ویژگی های مشترک; دو اختلال با میزان تشابه بالا
تفاوت اوتیسم و اسکیزوفرنی; هم‌پوشانی علائم اختلال اوتیسم با اختلال اسکیزوفرنی زیاد است به همین دلیل گاهی برخی از نشانه‌های اوتیسم در افراد با اختلال اسکیزوفرنی اشتباه گرفته می‌شود. البته تشخیص دقیق بین علائم طیف اوتیسم و علائم منفی اسکیزوفرنی بسیار دشوار است. در این مقاله به بررسی نشانه‌های مشترک این دو اختلال با یکدیگر می‌پردازیم.
صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان دارای اختلال اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۱ و ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۲ ، با ما در ارتباط باشید.
تفاوت اوتیسم و اسکیزوفرنی چیست؟
یکی از نشانه‌های بارز که گاهاً سبب اشتباه گرفتن اختلال اوتیسم با اسکیزوفرنی است عدم علاقه به اجتماع و ارتباط با افراد دیگر است؛ با این‌حال، نشانه اصلی که این دو اختلال را از هم افتراق می دهد، اصلی‌ترین تفاوت اوتیسم و اسکیزوفرنی در توهم است. مبتلایان به اسکیزوفرنی دچار توهم و هذیان‌گویی می‌شوند اما این عارضه در افراد اوتیسم وجود ندارد.
از دیگر تفاوت های این دو اختلال می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- اوتیسم به‌عنوان اختلال عصبی شناخته می‌شود؛ اما اسکیزوفرنی در دسته بیماری‌های روانی قرار می‌گیرد
- اوتیسم با مشکلاتی در برقراری روابط و تعاملات اجتماعی، علایق بسیار محدود و بروز رفتارهای تکراری تشخیص داده می‌شود، اما اسکیزوفرنی پیچیده‌تر است و اختلال در تفکر، ادراک و رفتار است
- افراد اسکیزوفرن، توهم و هذیان، گفتار نامنظم و مشکل در تمرکز دارند؛ اما توهم در افراد اوتیسم وجود ندارد
اختلال اسکیزوفرنی چیست و چه نشانه‌هایی دارد؟
اختلال اسکیزوفرنی یا روان‌گسیختگی یک اختلال روانی است که با دوره‌های روان‌پریشی نمایان می‌شود. علائم اصلی این اختلال، توهم، هذیان و اختلال در فکر است و در اکثر موارد منجر به بی‌توجهی، کناره‌گیری و بی‌توجهی عاطفی فرد نیز می‌شود. این اختلال معمولاً در بزرگسالان بروز پیدا می‌کند که البته بین سنین 15 تا 35 سالگی شیوع این اختلال بیشتر است. علائم این اختلال به‌مرور زمان، شدت می‌یابد.
اسکیزوفرنی یکی از مزمن‌ترین و ناتوان‌کننده‌ترین اختلالات سایکوتیک است و به‌صورت آشفتگی‌های رفتاری مختلفی آشکار می‌شود. فرد در تفکر دچار انحراف می‌شود و نمی‌تواند تمرکز کند، در ادراک خود دچار توهمات می‌شود (توهم شنیداری و …) در واقعیت‌سنجی دچار هذیان و اشتباه می‌شوند، در عواطفشان سطحی و در اجتماع رفتارهای منزوی گونه‌ای دارند. به محرک‌ها واکنش‌های غیرطبیعی نشان می‌دهند و فاقد توانایی پردازش اطلاعات هستند.
اختلال اوتیسم چیست و چه نشانه‌هایی دارد؟
اختلال طیف اوتیسم یک اختلال عصبی و رشدی است که بر نحوه تعامل فرد با دیگران، برقراری ارتباط، یادگیری و رفتار او تأثیر می‌گذارد. اگرچه اوتیسم در هر سنی قابل‌تشخیص است، اما به‌عنوان یک “اختلال رشدی” توصیف می‌شود، زیرا علائم معمولاً در دو سال اول زندگی ظاهر می‌شوند.
سه نشانه اصلی در اختلال طیف اوتیسم شامل:
- مشکل در برقراری ارتباط و تعامل با دیگران
- داشتن علایق محدود و رفتارهای تکراری
- علائمی که بر عملکرد فرد در مدرسه، کار و سایر زمینه‌های زندگی تأثیر می‌گذارد
شباهت بین اوتیسم و اسکیزوفرنی چیست؟
اختلال اوتیسم و اختلال اسکیزوفرنی یک وجه مشترک دارند که هر دوی آن‌ها اختلال‌های مغزی هستند که منشأ جنینی دارند. تحقیقات نشان می‌دهند که بعضی مشکلات عصبی-رشدی، مانند اتصالات متفاوت بین نورون‌ها، هم در افراد دارای اسکیزوفرنی و هم در افراد اوتیسم دیده می‌شوند.
شایع‌ترین اختلالات که همبودی با اختلال اوتیسم دارند:
- 50 تا ۷۰ درصد افراد اختلالات طیف اوتیسم، اختلال ADHD دارند
- 30 درصد از جمعیت این افراد اختلال اضطرابی دارند
- ۲۶ درصد از جمعیت افراد این جامعه افسردگی دارند
- ۱۱ درصد جمعیت این افراد، مبتلا به اختلالات دوقطبی هستند
- و تنها 7 درصداز افراد اوتیسم، اسکیزوفرنی دارند
نتیجه‌گیری تفاوت اوتیسم و اسکیزوفرنی
اختلال طیف اوتیسم احتمال ابتلا به سایر اختلال‌ها را نیز افزایش می‌دهد. افرادی که این اختلالات را دارند ممکن است یک اختلال همراه نیز داشته باشند؛ بنابراین علائم را نباید نادیده گرفت؛ چرا که آن‌ها به‌عنوان بخشی از علائم اوتیسم در فرد هستند. مداخلات زودهنگام پزشکی تأثیر زیادی در درمان و همچنین بهبود کیفیت زندگی افراد اوتیسم خواهد داشت.
مطلب پیشنهادی: اهمیت روانپزشک اوتیسم در درمان و پشتیبانی