تصویربرداری از مغز تغییر ارتباط مغز در اوتیسم را نشان می‌دهد

تصویربرداری از مغز در اوتیسم چیست؟ دلیل این راز، محدودیت‌های محققان، در فقدان نشانگرهای زیستی، یا بروندادهای بیولوژیکی عینی، در اختلال طیف اوتیسم، به‌عنوان یک اختلال خاص، و دشوار است. پژوهشی جدید از تصویربرداری مغز، و یادگیری ماشینی، برای شناسایی ارتباط عملکردی مغز دچار تغییر [1] ، با درنظرگرفتن تفاوت‌های بین افراد در طیف اوتیسم، انجام شد.

تصویربرداری از مغز در اوتیسم

اسکن‌های تصویربرداری مغز نیز، بسیار ناهمگن هستند، و از فردی به فرد دیگر تفاوت زیادی دارند، که کاربرد چنین داده‌هایی را، به‌عنوان نشانگر زیستی دشوار می‌کند. مطالعات قبلی، افزایش و کاهش را، در ارتباط عملکرد مغز افراد اوتیسم، در مقایسه با افراد سالم شناسایی کردند؛ اما ازآنجایی‌که این مطالعات، بر روی گروه محدودی از شرکت‌کنندگان متمرکز بود، محققان نتوانستند، ارتباط عملکرد مغزی غیرمعمول مرتبط با اوتیسم را، درک کنند.

اینکه چه اتفاقاتی در مغز رخ می‌دهد، که باعث بسیاری از اختلالات رشدی، ازجمله اختلال طیف اوتیسم می‌شود، یک راز بزرگ باقی‌ماند.

در پژوهش جدید، محققان، چگونگی تمایز زیرگروه‌های تصویربرداری ناهمگن مغز را، در میان شرکت‌کنندگان طیف اوتیسم، نشان دادند.

نویسنده ارشد در دانشگاه علوم و فناوری الکترونیک چین، توضیح داد:

جامعه آماری این تحقیق، شامل 254 فرد اوتیسم، و 295 فرد عادی بود، و محققان از تبادل اطلاعات تصویربرداری مغز اوتیسم، تا فضاهای فرعی مشترک، و ویژه فردی را بررسی کردند. ابتدا، ماتریس‌های ارتباطی مغز افراد اوتیسم را، در مقایسه با افراد معمولی در حال رشد محاسبه کردند، سپس استخراج پایه متداول، برای نمایش ارتباط مغزی اختلال اوتیسم، در 2 زیرفضا مورد بررسی قرار گرفت:

یک زیر فضای مشترک فردی که نشان‌دهنده الگوی ارتباطی متغیر است، که در سراسر طیف اوتیسم به اشتراک گذاشت

و یک زیر فضای خاص برای فرد که نشان‌دهنده ویژگی‌های فردی باقی‌مانده، پس از حذف الگوهای ارتباطی متغیر مشترک است.

طبق تحقیقات، زیرفضای مشترک فردی ارتباط عملکرد مغزی اوتیسم، تفاوت‌ها را در سطح گروه منعکس می‌کند، درحالی‌که ارتباط عملکرد مغزی زیر فضای فردی، تنوع فردی در صفات اوتیسم را نشان می‌دهد. این دست آوردها، نیاز به حرکت فراتر از اثرات گروهی، و بهره‌برداری از ویژگی‌های خاص مغز، برای تشریح ناهمگونی بالینی را پیشنهاد می‌کنند.

بخشی از چالش، برای یافتن انواع فرعی اختلال طیف اوتیسم، دشواری بزرگ‌ اطلاعات تصویربرداری عصبی است.

این مطالعه از یک رویکرد محاسباتی دشوار، برای شناسایی جنبه‌هایی از تغییرات مدار مغز، که در اختلال طیف اوتیسم مشترک هستند، و سایر موارد مرتبط با ویژگی‌های اختلال طیف اوتیسم، به کار می گیرد. این نوع استراتژی ممکن است، به هدایت مؤثرتر توسعه درمان‌های شخصی، برای اختلال طیف اوتیسم، کمک کند.

علی‌رغم تلاش‌های قابل‌توجه، برای درک اساس اختلال طیف اوتیسم، با کمک تجزیه‌وتحلیل موردی داده‌های تصویربرداری، تشدید مغناطیسی عملکردی، در حالت استراحت، دست آوردها عمدتاً به دلیل ناهمگونی بیولوژیکی، و بالینی در بین افراد اوتیسم، اغلب قابل‌تکرار نیستند؛ بنابراین، کاوش در اتصال عملکردی تبدیلی مشترک، و فردی خاص در اختلال اوتیسم، برای درک این اختلال دشوار، و ناهمگن مهم است.

مطلب پیشنهادی: نقش MRI در تشخیص اوتیسم چیست؟

نتیجه گیری:

تجزیه‌وتحلیل، سه مؤلفه مشترک را بدست آورد، که فضای فرعی مشترک را دربرمی‌گیرند. اجزای مشترک، با تفاوت‌های ارتباط عملکردی، در سطح گروه همراه بود. ارتباط مغزی، در زیرفضای خاص فرد، پیش‌بینی علائم بالینی را بهبود بخشید. میزان ارتباط مغزی، مربوط به حالت پیش‌فرض مربوط به شبکه سینگولو – اپرکولار، در زیرفضای خاص فردی، به طورقابل‌توجهی با شدت علائم، در نقص‌های ارتباط اجتماعی، و رفتارهای محدود و تکراری، در اختلال طیف اوتیسم مرتبط بود.

این مطالعه، در Biological Psychiatry، منتشر شده توسط Elsevier منتشر شد.

صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان دارای اختلال اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۱ و ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۲ ، با ما در ارتباط باشید.