ارزیابی کودکان توسط لئو کانر; پنج کودک ما، در حال حاضر، به سن 9 تا 11 سال رسیدند. به استثنای ویویان اس که در مدرسه ای رها شد، آنها یک دوره ی تغییر جالب را نشان می‌دهند. میل آنها به تنهایی و یکنواختی، اساساً بدون تغییر باقی ماند، اما درجه تنهایی کمی کاهش‌یافت، و پذیرش حداقلی برخی از افراد، موردتوجه کودک اتفاق افتاد. شاید بتوان اینگونه بیان کرد: در حالی که اسکیزوفرنی، با خارج شدن از دنیای همیشگی همراه است، در کودکان ما به مرور سازش هایی مشاهده شد.

بررسی 5 کودک از موارد ارزیابی شده در پرونده های لئو کانر:

در سنین 5 تا 6 سالگی، آنها به‌تدریج اکولالیا را کنار می گذارند، و خود به خود یاد می‌گیرند که، از ضمایر شخصی به‌درستی استفاده کنند. زبان، ابتدا با هدف تمرین پرسش‌وپاسخ، و سپس به معنای خودانگیختگی بیشتر، در ساخت جمله و برای برقراری ارتباطی استفاده می‌شود. مشکلات تغذیه کمتر می‌شود. تحمل آنها درباره سروصدا بهبودیافت، ترس و اضطراب‌های عجیب کاهش‌یافت، و تکرارها به شکل مشغله‌های وسواسی، تبدیل می شود.

ارتباط محدودی با افراد، به دو روش برقرار می‌شود: افراد در دنیای کودک، تا آنجا که نیازهای او را برآورده می‌کنند، به سؤالات وسواسی او پاسخ می‌دهند، به او بیاموزند که، چگونه بخواند و کارهایی انجام دهد. دوم، گرچه مردم هنوز هم، به‌عنوان یک مزاحم شناسایی می‌شوند، اما به سؤال آنها پاسخ می‌دهند، و دستورات آنها با اکراه اطاعت می‌شود. به این معنی که این مداخله‌ها را، مفید می‌دانند، تا سریع‌تر بتوانند به دنیای درون خود، بازگردند.

بین سنین 6 تا 8 سالگی، کودکان شروع به شرکت دربازی‌های دسته‌جمعی می‌کنند، اما نه به‌عنوان هم‌بازی، بلکه در حاشیه ی بازی، حضور دارند. مهارت خواندن برای این کودکان، به‌سرعت به دست می‌آید، اما یکنواخت و بدون تغییر، می‌خوانند. همه اینها باعث می‌شود، خانواده احساس کنند، علی‌رغم “تفاوت” ، در مقابل سایر فرزندان، پیشرفت‌هایی هم وجود دارد.

نتیجه گیری:

ارزیابی این واقعیت که، همه بیماران ما والدین بسیار باهوشی دارند، آسان نیست. اما مسلم است که، وسواس زیادی درهمه خانواده‌ها، وجود دارد. گزارش‌های بسیار دقیق، و یادآوری مکرر خانواده‌ها، حتی مرور خاطرات سال‌های قبل، نمایانگر وسواس والدین است.

یک واقعیت دیگر وجود دارد. در کل گروه، پدران و مادران خونگرم بسیار کمی، وجود دارند. در بیشتر موارد، والدین، ​​پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها، افرادی هستند که، به‌شدت درگیر انتزاعاتی از نظر علمی، ادبی یا هنری هستند، و علاقه واقعی آنها، به مردم محدود است. حتی برخی از موفق‌ترین ازدواج‌ها هم، سرد و رسمی هستند. سه مورد از ازدواج‌ها ناموفق بود، و به جدایی منجر شد. در اینجا این سؤال مطرح می‌شود که، آیا این واقعیت در وضعیت کودکان تأثیر داشت، و یا تا چه اندازه؟ 

تنها بودن فرزندان از ابتدای زندگی، باعث می‌شود که نتوانیم کل تصویر را، منحصراً به نوع روابط اولیه والدین با بیمارانمان نسبت دهیم.

بنابراین، باید فرض کنیم که این کودکان با ناتوانی ذاتی در برقراری تماس عاطفی معمول و بیولوژیکی با مردم به دنیا آمدند، دقیقاً همان‌طور که کودکان دیگر با معلولیت جسمی یا مشکل ذهنی به دنیا می‌آیند. اگر این فرض درست باشد، یک مطالعه بیشتر در مورد کودکان ما ممکن است به ارائه معیارهای مشخصی در مورد مفاهیم هنوز منتشر نشده درباره مؤلفه‌های اساسی واکنش عاطفی کمک کند. زیرا در اینجا به نظر می‌رسد نمونه‌هایی ناب از اختلالات اوتیستیک مادرزادی در برخورد عاطفی داشته باشیم.

صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان دارای اختلال اوتیسم فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۱ و ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۲ ، با ما در ارتباط باشید.

بیشتر بدانید: دانلود مقاله کامل لئو کانر