اوتیسم خفیف چیست؟ +علائم آن در کودکان

اوتیسم خفیف چیست؟ بر اساس گزارش‌هایی که توسط مؤسسه ملی سلامت روان منتشر شد، اختلال اوتیسم به‌عنوان «گروهی از اختلالات رشدی» تعریف می‌شود، که «شامل طیف گسترده‌ای از علائم، مهارت‌ها و میزان ناتوانی است». صدای اوتیسم می‌کوشد تا با ارائه کاملترین خدمات توانبخشی و آموزشی، مطابق با نیازهای هر کودک، زندگی شادتری برای کودکان دارای اختلال اوتیسم، فراهم نماید. والد محترم، اگر نیاز به دریافت اطلاعات بیشتر درباره ی اوتیسم و یا نیاز به هرگونه آموزش برای نحوه ی برقراری ارتباط با کودک اوتیسم خود دارید، می‌توانید از طریق شماره تلفن‌های ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۱ و ۰۲۱۸۸۶۱۶۹۳۲ ، با ما در ارتباط باشید.

در افراد مبتلا به اوتیسم، سه ویژگی بارز مشاهده می‌شود، که شامل موارد زیر است:

• رفتارهای تکراری، و همچنین علایق محدود
• علائمی که بر توانایی آنها، برای عملکرد صحیح در جنبه‌های اجتماعی زندگی، تأثیر می‌گذارد
• مشکلات اجتماعی مداوم، که می‌تواند برقراری ارتباط، یا تعامل با دیگران را دشوار کند

درواقع اختلال اوتیسم، در سه سطح مختلف توصیف می‌شود، که شدت بروز علائم در سطح سه بسیار شدیدتر از سایر سطوح است.

علائم اوتیسم خفیف چیست؟

کودکان: 

• مشکل در درک یا پیروی از قراردادهای اجتماعی دارد
• به تعاملات اجتماعی ممکن است بی‌علاقه به نظر برسد
• دارای اختلال عاطفی یا حسی باشد
• نیاز به استراتژی‌های افراطی شخصی‌سازی دارد
• انعطاف‌ ناپذیری در رفتار دارد
• اصرار بیش از حد روی یک موضوع موردعلاقه دارد
• توجه کمتر به اصول و قواعد بازی نشان می‌دهد

نوجوانان:

• رفتارهای تکراری مانند تکان‌دادن دست
• استفاده از گفتار به‌صورت رسمی در همه‌جا
• خودداری از تماس چشمی با دیگران
• درک مناسب نداشتن از زبان بدن دیگران در مکالمات
• نداشتن درک شوخی و استعارات
• تمایل به‌تنهایی و دوستی مجازی
• ممکن است تا حدی به استقلال و خودکفایی رسیده باشند
• داشتن حافظه خوب

 

آیا کودکان اوتیسم با سطح خفیف می‌توانند به مدرسه بروند؟

علی‌رغم این که کودکان اوتیسم می‌توانند به مدرسه عادی بروند و منع قانونی برای آن وجود ندارد؛ اما برخی از کودکان اوتیستیک، به‌ویژه کودکانی که مشکلات شدیدتری دارند و در سطح یک قرار نمی‌گیرند، بخاطر مشکلات ارتباطی زیاد و ناتوانی در تحمل محیط مدرسه ناچار به غیبت یا «امتناع از مدرسه» هستند. بنابراین، به‌صورت کلی می‌توان گفت، کودکانی که در سطح یک و خفیف اوتیسم قرار می‌گیرند، می‌توانند در کنار سایر دانش‌آموزان و در مدرسه عادی تحصیل کنند. ولی قراردادن دیگر کودکان طیف اوتیسم، در مدارس مخصوص و نیز مراکز توان‌بخشی، می‌تواند راهکار بهتری باشد.

آیا اوتیسم خفیف قابل‌ درمان است؟

اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم خفیف برای انجام برخی کارهای خاص نیاز به کمک دارند، اما باگذشت زمان، ممکن است بتوانند در انجام بیشتر فعالیت‌های روزانه خود استقلال پیدا کنند. این استقلال به میزان تعهد و علاقه کودک بستگی دارد.

پیش‌آگهی اوتیسم خفیف با مداخله زودهنگام بهتر است. با مداخلات به‌موقع می‌توان به کودک کمک کرد تا زندگی راحتی داشته باشد. درمان اوتیسم خفیف باید توسط یک تیم مراقبت بهداشتی، شامل کاردرمانی، گفتاردرمانی، روان‌شناسی، تغذیه و… انجام گیرد. علاوه بر این‌ها، آموزش‌های در خانه توسط والدین نیز در روند رشد این کودکان بسیار مهم هستند. فرد مبتلا به اوتیسم خفیف می‌تواند با انجام تمرینات و آموزش‌ها در منزل به رشد بالایی دست یابد.

سخن پایانی

افراد مبتلا به علائم اوتیسم خفیف ممکن است تا زمان بلوغ تشخیص داده نشوند. اساساً مشاهده علائم اوتیسم در بزرگسالان ممکن است دشوار باشد؛ زیرا بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم خفیف با به‌کارگیری مهارت‌های مقابله‌ای علائم خود را سرکوب می‌کنند و آنها را کمتر بروز می‌دهند. برای این افراد همانند کودکان، ساختار، قابلیت پیش‌بینی و کنترل بر اوضاع ضروری است. درمان شناختی رفتاری می‌تواند برای توسعه مهارت‌های مقابله‌ای مفید باشد. علاوه بر این، کاردرمانی می‌تواند بر حل مسئله، تقویت عزت‌نفس، مدیریت چالش‌های حسی و کنترل امور مالی و خانگی کمک‌کننده باشد.