راهبردهایی برای پذیرش روش یادگیری دیداری

حمایت‌های دیداری از جمله راهکارهای منحصربفرد در رابطه با آموزش کودکان با نیازهای ویژه می‌باشد. با استفاده از مزایای یادگیری دیداری، کودکان اوتیسم پیشرفت می‌کنند و به پتانسیل کامل خود دست می‌یابند، ارتباطات معناداری ایجاد و به اهداف خود دست پیدا می‌کنند. برای حمایت مؤثر از افراد اوتیسم که مستعد یادگیری با حمایت‌های دیداری هستند، از راهکارهایی استفاده کنید که به شکل منحصربه‌فرد برای پردازش اطلاعات این افراد مناسب است.  

 سه ​​راهکار کلیدی برای پذیرش روش یادگیری دیداری:

1-استفاده از کمک ابزارهای دیداری

حمایت‌های دیداری نقش مهمی در یادگیری افراد اوتیسم بازی می‌کنند. این ابزارها به افزایش درک و تسهیل ارتباط کمک می‌کنند. وسایل کمک دیداری شامل نمودارها، تصاویر و فیلم‌هایی هستند که به‌صورت تصاویر اطلاعات را نشان می‌دهند. آنها راهی ملموس برای درک مفاهیم و ایجاد ارتباط فراهم می‌کنند. مراقبان و مربیان می‌توانند با کمک ابزارهای حمایت دیداری در محیط‌های آموزشی و عادت‌های روزمره، محیطی فراگیرتر و دردسترس‌تر برای افراد اوتیسم ایجاد می‌کنند. از وسایل کمک دیداری می‌توانید در زمینه‌های مختلف مانند کلاس درس، خانه یا در طول جلسات درمانی استفاده کنید. آنها به ساده‌سازی اطلاعات پیچیده، تقسیم وظایف به مراحل قابل‌مدیریت و تقویت یادگیری کمک می‌کنند.

2-برنامه‌های دیداری و جدول زمانی

برنامه‌ها و جدول‌های زمانی دیداری، ابزارهای قدرتمندی برای افراد اوتیسم هستند که در پیش‌بینی‌پذیری و برنامه‌های روزانه به آنها کمک می‌کنند. این برنامه‌ها نمایشی تصویری از وظایف، فعالیت‌ها و رویدادها را به ترتیب زمانی ارائه می‌دهند. با ارائه اطلاعات در قالب تصویر، افراد بهتر درک می‌کنند و انتظارات در طول روز از آنها پیش‌بینی می‌شود. برنامه‌های دیداری را می‌توان با استفاده از تصاویر، نمادها یا کلمات نوشته شده، بسته به سطح درک و توانایی‌های ارتباطی فرد اوتیسم ایجاد کرد. آنها را بر روی یک دیوار، روی تخته سفید، یا در کیف‌های که می‌توان آنها را حمل کرد، استفاده کنید. برنامه‌های دیداری نه‌تنها اضطراب و سردرگمی را کاهش می‌دهند، بلکه باعث ارتقای استقلال می‌شوند. مراقبان و مربیان برای ایجاد عادت‌های منظم و استفاده از برنامه‌های دیداری برای حمایت از افراد در محیط‌های مختلف، مانند مدرسه، محیط درمان و خانه، با یکدیگر همکاری می‌کنند.  3-سیستم‌های ارتباط تصویری سیستم‌های ارتباط دیداری برای افراد اوتیسم که در زبان بیانی با چالش‌هایی مواجه هستند یا با ارتباطات کلامی مشکل دارند، ضروری است. این سیستم‌ها راه‌های جایگزینی برای بیان افکار، احساسات و نیازها با استفاده از نمادها یا نمادهای دیداری ارائه می‌دهند. دستگاه‌های ارتباطی تقویتی و جایگزین [1]سیستم‌های تبادل تصویر و تابلوهای ارتباطی نمونه‌هایی از سیستم‌های ارتباط دیداری هستند که برای حمایت از افراد اوتیسم مورداستفاده قرار می‌گیرند. این سیستم‌ حمایت‌های دیداری به افراد کمک می‌کنند تا به طور مؤثر ارتباط برقرار کنند، ناامیدی را کاهش و تعاملات اجتماعی را افزایش دهند. همکاری بین مراقبان، درمانگران و مربیان در اجرای سیستم‌های ارتباط تصویری متناسب با نیازها و توانایی‌های فرد بسیار مهم است. با استفاده مداوم از این سیستم‌ها، افراد اوتیسم می‌توانند ابزاری برای ابراز مؤثر خود و مشارکت کامل در محیط‌های مختلف اجتماعی و آموزشی استفاده کنند. با استفاده از وسایل کمک دیداری، برنامه‌ریزی‌ها و سیستم‌های ارتباطی، افراد اوتیسم در محیط‌های آموزشی پیشرفت می‌کنند. درک کودک، ارتباطات و استقلال را ارتقا می‌دهند.   چگونه از روش یادگیری حمایت‌های دیداری برای کودک اوتیسم استفاده کنیم؟  

ایجاد یک محیط یادگیری دیداری

برای پذیرش کامل سبک حمایت‌های دیداری برای افراد اوتیسم، ایجاد یک محیط یادگیری تصویری که نیازهای منحصربه‌فرد آنها را برآورده کند، ضروری است.

بررسی سه جنبه کلیدی ایجاد چنین محیطی:

طراحی فضایی دیداری دوستانه: طراحی یک فضای فیزیکی که برای یادگیری دیداری مساعد باشد برای راحتی و تعامل افراد اوتیسم بسیار مهم است. رنگ: از رنگ‌های آرام‌بخش که از نظر دیداری توجه کودک را جلب کنند استفاده کنید. یک پالت رنگ آرامش‌بخش با تمایز واضح بین مناطق یا اشیای مختلف انتخاب کنید. سازماندهی و دسترسی: از سطل‌ها یا قفسه‌های برچسب‌دار استفاده کنید تا مکان‌یابی و بازیابی اقلام را برای افراد آسان کنید. به‌حداقل‌رساندن عوامل حواس‌پرتی: به‌هم‌ریختگی فضای دیداری غیرضروری و حواس‌پرتی در محیط را کاهش دهید. استفاده از جداکننده‌ها یا پرده‌ها را برای ایجاد مناطق مجزا برای فعالیت‌های متمرکز در نظر بگیرید.  

ترکیب ابزارها و منابع یادگیری دیداری

ترکیب ابزارها و منابع یادگیری دیداری تجربه یادگیری را برای افراد اوتیسم افزایش می‌دهد. برنامه‌های تصویری: از برنامه‌ها و جدول‌های زمانی تصویری برای ارائه نمایش تصویری از برنامه و فعالیت‌های روزانه استفاده کنید. این برنامه‌ها را با استفاده از تصاویر، نمادها یا کلمات نوشته شده، بسته به ترجیحات فرد ایجاد کنید. وسایل کمک دیداری: از وسایل کمک دیداری مانند نمودارها و تصاویر برای تکمیل دستورالعمل‌ها یا توضیحات کلامی استفاده کنید. وسایل کمک دیداری به افراد در درک و پردازش بهتر اطلاعات کمک می‌کنند. سیستم‌های ارتباط تصویری: سیستم‌های ارتباط تصویری، مانند سیستم ارتباط تبادل تصویر پکس یا ارتباطات تقویتی و جایگزین را برای حمایت از افراد در بیان نیازها، خواسته‌ها و افکارشان به‌صورت تصویری آماده کنید.  

همکاری با معلمان و درمانگران

همکاری با معلمان و درمانگران در ایجاد یک محیط یادگیری دیداری منسجم و مؤثر حیاتی است. به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات: به طور منظم اطلاعات و بینش‌های مربوط به ترجیحات یادگیری دیداری، نقاط قوت و چالش‌های فرد را با معلمان و درمانگران به اشتراک بگذارید. آموزش و پشتیبانی: به معلمان و درمانگران آموزش و پشتیبانی در مورد راهبردها و تکنیک‌های یادگیری دیداری ارائه دهید. ارتباط پیوسته: ارتباط پیوسته و مداوم را با معلمان و درمانگران حفظ کنید تا در مورد پیشرفت، تعدیل‌ها و هرگونه سازگاری لازم با محیط یادگیری دیداری تبادل نظر کنید.   [1]  (AAC)،