وزن خود را بر‌حسب کیلوگرم تعیین کنید و آن را بر قد بر‌حسب متر تقسیم کنید. اگر عدد حاصل 30 یا بیشتر باشد، شما با تعریف بالینی چاقی مطابقت دارید.
بسیاری از افراد با اختلال اتیسم چاق هستند. اغلب، مشکل از دوران کودکی شروع می‌شود. با گذشت سال‌ها و تنظیم بدن، کاهش وزن بسیار دشوارتر می شود. و آن گرم‌های اضافی می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی جدی از جمله بیماری قلبی و دیابت شود.

چاقی در اتیسم چقدر شایع است؟

در حالی که نرخ چاقی در بین همه در حال افزایش است، افراد با اختلال اتیسم بیشتر تحت تاثیر قرار می‌گیرند. افراد با اختلال اتیسم بیشتر از همسالان خود در معرض چاقی هستند.
محققان این موضوع را در سال 2019 بررسی کردند و دریافتند نوجوانان با اختلال اتیسم دو برابر بیشتر از همسالان عصبی خود در معرض چاقی هستند. محققان نرخ چاقی را به صورت گروهی تقسیم کردند:
از بین افراد بدون معلولیت، 13.1 درصد چاق بودند.
17.6 درصد از افراد با اختلال کمبود توجه/ بیش فعالی چاق بودند.
19.8 درصد از افراد دارای ناتوانی ذهنی چاق بودند.
از بین افرادی که هر گونه ناتوانی در رشد رفتاری داشتند، 20.4 درصد چاق بودند.
31.8 درصد از افراد با اختلال اتیسم چاق بودند.
برخی از افراد با اختلال اتیسم دچار عدم تعادل هورمونی می باشند که به مشکلات وزنی آنها کمک می کند. این بدان معناست که افزایش وزن اضافی برای آنها آسانتر و کاهش وزن برای آنها دشوارتر است.
کودکان با اختلال اتیسم تنها کسانی نیستند که با مشکل چاقی دست و پنجه نرم میکنند. محققان میگویند از هر شش کودک آمریکایی یک نفر چاق است. این موضوع میتواند منجر به مشکلات سلامت مزمن شود.
خطرات چاقی

• چاقی با خطرات مختلفی برای همه از جمله افراد با اختلال اتیسم همراه است. خطرات چاقی شامل موارد زیر است:
  . بیماری قلبی
  . دیابت نوع 2
  . افزایش فشار خون
  . کلسترول LDL بالا
  . آپنه خواب
  . سکته مغزی و سایر مشکلات عروقی
  . بیماری کبد
  . برخی از انواع سرطان
  . افسردگی و سایر اختلالات خلقی
  . بیماری کیسه صفرا
  . بدن درد
  . تحرک محدود
  . کاهش کیفیت زندگی

• 

  به طور کلی، بیشتر مشکلات سلامتی با وجود چاقی بدتر میشود. اگر فردی از قبل شرایطی داشته باشد، خطرات و علائم آن شرایط با چاقی تشدید میشود.
  چاقی با افزایش خطر مرگ مرتبط است. مشکلات مرتبط با چاقی می تواند تاثیر زیادی بر طول عمر مورد انتظار داشته باشد.
  افرادی که چاق هستند به احتمال زیاد برای مسائل مربوط به چاقی خود مانند دیابت، آسم یا درد دارو مصرف میکنند. آنها ممکن است عوارض جانبی ناشی از این داروها را تجربه کنند، به ویژه زمانی که آن‌ها به صورت طولانی مدت استفاده می‌شوند.
  چاقی همچنین با کاهش کیفیت زندگی مرتبط است. منجر به محدودیت در تحرک، افزایش درد بدن و سلامت‌روان ضعیف می‌شود. این علاوه بر این تحت تأثیر انگ جامعه نسبت به افراد چاق است. بسیاری از افراد چاق افسردگی، اضطراب و تنهایی مرتبط با وزن خود را تجربه می‌کنند.
  اگر فردی با اختلال اتیسم باشد، این مسائل پیچیده تر می‌شود. آنها ممکن است قبلاً مسائل اجتماعی مربوط به اختلال رشد خود را تجربه کنند. هنگامی که این با عوامل مرتبط با وزن آنها ترکیب شود، پیامدهای سلامت روان می‌تواند پیچیده باشد.

چه چیزی باعث چاقی در اتیسم می شود؟

از بین بردن ارتباط بین اتیسم و چاقی آسان نیست. کارشناسان معتقدند که عوامل مختلفی برای تغییر وزن کودک با هم برخورد می‌کنند و این اغلب در اوایل زندگی اتفاق می‌افتد.

مشکلات رایج مرتبط با چاقی در کودکان عبارتند از:

مشکلات همبود: افراد با اختلال اتیسم اغلب مشکلات پزشکی دیگری دارند که متابولیسم را تغییر می‌دهد، از جمله اختلالات غدد درون ریز و اختلالات گوارشی. این مشکلات پزشکی می تواند نحوه حرکت غذا در سیستم، نحوه پردازش کالری یا هر دو را تغییر دهد. هر یک می تواند منجر به افزایش وزن شود.
وزن والدین: در یک مطالعه درباره این موضوع، محققان دریافتند که شاخص توده بدنی (BMI) مادران دارای اضافه وزن و کودکان با اختلال اتیسم 26.05 است. مادران دارای کودکان با اختلال اتیسم و بدون اضافه وزن BMI 24.7 داشتند. ژنتیک می تواند مادران و کودکان را به سمت چاقی سوق دهد یا شاید عادات غذایی خانواده در این امر نقش داشته باشد.
سطح تحصیلات والدین: در یک مطالعه جداگانه، محققان دریافتند که والدین با سطح تحصیلات پایین در مقایسه با والدین با سطح تحصیلات بالاتر، احتمال بیشتری برای داشتن کودکان اتیسم دارای اضافه وزن دارند. شاید یادگیری پیشرفته منجر به بهبود تکنیک‌های آماده‌سازی غذا شود، یا شاید والدینی که تحصیلات بیشتری دارند مشاغل بهتری پیدا کنند، در محله‌های بهتری زندگی کنند و گزینه‌های غذایی بهتری برای فرزندانشان داشته باشند.
شدت اتیسم: به گفته محققان، هر چه علائم اتیسم قابل توجه تر باشد، خطر چاقی بیشتر می شود. مشخص نیست که چرا این دو نقطه داده با هم تلاقی می‌کنند و باید برای توضیح آن کار بیشتری انجام شود.
مصرف دارو: بسیاری از افراد با اختلال اتیسم داروهای ضد روان پریشی یا تثبیت کننده خلق را برای رفع تحریک پذیری، آسیب رساندن به خود یا پرخاشگری مصرف می کنند. برخی از این نسخه ها باعث افزایش وزن می شود. گاهی اوقات، داروهای جایگزین می توانند این مشکل را جبران کنند.
خواب بد: بی خوابی طولانی مدت می تواند متابولیسم را تغییر داده و منجر به افزایش وزن شود. بسیاری از افراد با اختلال اتیسم نمی توانند بخوابند. چرخش و چرخش آنها می تواند منجر به متابولیسم کندتر و افزایش وزن اضافی شود.

چگونه می توان چاقی را درمان کرد؟

فهرست عوامل خطر را بررسی کنید، ممکن است یکی دو مورد را مشاهده کنید که می توانید آن را اصلاح کنید.
چاقی در افراد با اختلال اتیسم را با موارد زیر برطرف کنید:
ویزیت دکتر: برای برطرف کردن اختلالات متابولیک، آزمایشاتی را بخواهید. اطمینان حاصل کنید که داروهایی که کودک شما مصرف می کند به مشکل کمک نمی کند. هر چیز غیرمعمولی را که ممکن است ببینید، از جمله گرسنگی خاموش نشدنی را توصیف کنید. پزشک شما می تواند یک برنامه درمانی برای رفع علائم اصلی و کاهش چاقی ایجاد کند.

درخواست ارجاع: برخی از پزشکان با مدیریت چاقی راحت نیستند. اگر در ملاقات با پزشک فرزندتان پاسخ های لازم را دریافت نکردید، متخصص دیگری مانند یک متخصص تغذیه را بیاورید. از حمایت از فرزندتان نترسید.
کار با مشاور: برخی از افراد با اختلال اتیسم نسبت به تغییرات روتین بسیار حساس هستند. آنها نمی توانند برنامه های غذایی جدید یا رژیم های ورزشی را بدون کمک بپذیرند. یک مشاور می‌تواند به گنجاندن استراتژی‌های سالم در زندگی فرد بدون ایجاد ناراحتی یا ناراحتی بیشتر

تغییراتی که کل خانواده شما می توانند ایجاد کنند:

در حالی که محققان ارتباط بین اتیسم و چاقی را کشف کردند، بسیاری از مطالعات نشان دادند که کودکان دارای اختلال اتیسم چاق با والدین و همسالانی که وزن آن‌ها بیشتر بود بزرگ شدند. خطرات سلامتی، مانند دیابت یا بیماری قلبی، منحصر به افراد با اختلال اتیسم نیست. هر فردی که وزن زیادی را تحمل می کند ممکن است آسیب های پایداری را تجربه کند.
تمام خانواده خود را تشویق کنید تا تغییرات سالمی ایجاد کنند، مانند:
خوراکی‌های شیرین را یک روز در میان حذف کنید. از شیرینی طبیعی میوه‌های تازه استفاده کنید.
روی بشقاب‌ها، کاسه‌ها و فنجان‌های با اندازه مناسب سرمایه گذاری کنید. سر میز غذا بخورید وعده های غذایی خود را خاص کنید. هنگام صرف غذا تلویزیون یا رادیو را خاموش کنید.
وعده های غذایی را برنامه ریزی کنید. تعیین کنید که وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها چه زمانی خورده می‌شوند و اجازه ندهید میان وعده‌ها بین وعده‌های غذایی مصرف شوند.
به دنبال راه هایی برای مبادله موارد دلخواه ناسالم خانواده با گزینه‌های بهتر باشید. افراد با اختلال اتیسم همیشه این تغییرات رژیم غذایی را به خوبی نمی‌پذیرند، اما با برنامه ریزی و گفتگو، این امکان وجود دارد.

صبر داشته باشید:
فقط یک لقمه: از کسی که حساسیت غذایی دارد انتظار نداشته باشید که یک بشقاب کامل از چیز جدیدی بخورد. در هر وعده غذایی فقط یک لقمه غذای جدید بخواهید.
کودک را تشویق کنید تا کمک کند: از شخص بخواهید که در تهیه غذا به شما کمک کند. گاهی اوقات، افراد با اختلال اتیسم بیشتر تمایل دارند غذاهایی را که آماده کرده اند امتحان کنند.
خورش و سالاد را در برنامه داشته باشید: این گزینه های غذایی راه‌های عالی برای ترکیب مقدار زیادی سبزیجات ارائه می‌دهند. یک غذای جدید را در کنار غذاهای مورد علاقه قدیمی قرار دهید احتمال پذیرش آن بیشتر است.
بازخورد بخواهید: از شخص بخواهید غذاهای جدید را برای شما تعریف کند. یک کلمه مثبت و یک کلمه منفی بخواهید. ممکن است الگوهایی بیابید که به شما کمک می کند تا یک غذای مورد علاقه کشف نشده را برای وعده غذایی بعدی انتخاب کنید.
ورزش همچنین می تواند به کاهش وزن کمک کند. هیچ کس مجبور نیست عرق شدیدی بریزد تا نتیجه بگیرد. بعد از غذا به حیاط بروید تا یک توپ پرتاب کنید یا چند گل بچینید. . به جای یک بار، دو بار از پله ها بالا و پایین بروید.
حرکت منظم همچنین به رفع برخی از مسائل دیگر مرتبط با اتیسم، مانند مهارت های حرکتی ضعیف یا مشکلات تعادل و هماهنگی کمک می کند. با گنجاندن منظم ورزش در زندگی فرزندتان، شاهد پیشرفت هایی در این زمینه ها خواهید بود.
فراموش نکنید که با پزشک کودک خود ارتباط برقرار کنید. اگر همه این مراحل را امتحان کرده‌اید و هنوز تغییری ایجاد نشده کمک بخواهید. چاقی یک مشکل جدی است و تا زمانی که راه حل مناسب را پیدا نکنید، بسیار مهم است که راهکارها را پیگیری کنید.