تغذیه کودکان اوتیسم با شیر مادر چه فوایدی را به همراه دارد؟ “شیر مادر، بهترین تغذیه برای کودک است”. این عبارتی است که ما بسیار آن را شنیدیم. با این‌حال، آیا واقعاً شیر مادر برای نوزادان با اختلال طیف اوتیسم بهترین نوع تغذیه است؟ آیا ارتباطی بین شیردهی، و خطر بروز اختلال طیف اوتیسم وجود دارد؟ و آیا برای مادران اوتیسم توصیه می‌شود، که به نوزادان خود شیر بدهند؟

اهمیت تغذیه کودکان اوتیسم با شیر مادر

بهتر باشد از همان ابتدا اذعان کنیم که، هیچ پاسخ روشنی برای این سؤالات، و دغدغه‌ها وجود ندارد. هنوز تحقیقات زیادی باید انجام شود و مهم تر از همه، نباید فراموش کنید که به مادران دارای کودکان با اختلال طیف اوتیسم، هیچ کس نباید فشار بیشتری به آن‌ها، در حوزه‌ها و زمینه‌های مختلف وارد کند (یک مادر اوتیسم به اندازه‌ی کافی اضطراب و فشارهای روانی بیشماری را تحمل می‌کند).

اختلال طیف اوتیسم و شیردهی

متغیرهای زیادی وجود دارد، که نتیجه‌گیری قطعی را، برای دانشمندان دشوار می‌کند. با این‌حال، تحقیقات ارتباط بین کاهش خطر اختلال طیف اوتیسم، و شیردهی را نشان می‌دهد.

عوامل پیچیده‌کننده تحقیقات، شامل مواردی مانند سن حاملگی، و وضعیت اجتماعی، و اقتصادی مادران است. این دو عامل، ممکن است بر احتمال رژیم غذایی نوزاد با شیر مادر تأثیر بگذارند، و همچنین ممکن است بر خطر اوتیسم نیز تأثیر بگذارند. با این حال، برخی از مطالعات و تحقیقات اخیر، در مورد تأثیر تغذیه با شیر مادر، بر اوتیسم وجود دارد.

 آیا شیردهی می‌تواند خطر ابتلا به اوتیسم را کاهش دهد؟

یک متاآنالیز اخیر، یک تحلیل آماری که نتایج مطالعات علمی ‌متعدد را ترکیب می‌کند، ارتباط وضعیت شیردهی با خطر بروز اوتیسم را بررسی کرد. نویسندگان این پژوهش، نکات زیر را با سایرین به اشتراک گذاشتند. بر اساس متاآنالیز، شیر دادن به نوزاد، به مدت شش ماه، با کاهش 54 درصدی خطر بروز اختلال مرتبط بود. با این‌حال، بیشترین کاهش در خطر ابتلا به شرایط طیف اوتیسم، مربوط به شیردهی طولانی مدت کودکان خردسال، بین 12 تا 24 ماه بود.

نتیجه گیری نویسندگان، بر اهمیت تغذیه در کودکان اوتیسم با شیر مادر، برای کاهش خطر ابتلا به اوتیسم، تاکید می‌کند. این ممکن است نتیجه‌گیری درستی باشد که، پس از یک متاآنالیز دقیق به دست آمد، امّا برای بسیاری از زنان، ممکن است مانند یک تنبیه علمی ‌باشد. برای برخی از زنان، شیردهی عملی دردناک، و آزاردهنده است. امّا برای برخی دیگر، شرایط فقط زمان و تعهد برای شیر دادن به کودک است. اگر‌ مادر و محیط مورد حمایت نباشد، احتمالاً بعد از هفته اول، بیشتر از کودکش گریه می‌کند.

آیا شیردهی می‌تواند خطر ابتلا به اوتیسم را کاهش دهد؟| صدای اوتیسم

 

ماده گمشده در شیر مادر

ما پزشکان، پزشکان اطفال و پرستاران را، در بسیاری از بیمارستان‌ها و کلینیک‌ها، در بیش از یک قاره دیدیم. با این حال، حتی یک نفر‌ هم به ما نگفت که ماده‌ای وجود دارد که، نوزادی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شود، ممکن است از دست بدهد: ویتامین D، به اصطلاح ویتامین آفتاب. در اروپا، بیش از 40 درصد از جمعیت ممکن است، دارای کمبود ویتامین D باشند.

جنین (و نوزاد تازه متولد شده)، تحت تأثیر غلظت ویتامین D مادر، قرار خواهد گرفت. مادری که دچار کمبود این ویتامین است، شیردهی خود را کم می‌کند، و بدون مکمل، کودک نیز دچار کمبود این ویتامین حیاتی می‌شود. 

نتایج مطالعات

نتایج یک مطالعه اخیر، به نظر می‌رسد که، شواهد فزاینده‌ای را تایید می‌کند، که نشان می‌دهد، غلظت‌های ویتامین D در دوران کودکی، ممکن است در افزایش خطر بروز اختلال‌های عصبی رشدی، مانند اختلال طیف اوتیسم، دخیل باشد. یک مادر اوتیستیک، ممکن است قبلاً، کمبود ویتامین D را تجربه کند، و نوزادش با کمبود به دنیا بیاید، و اگر تغذیه انحصاری با شیر مادر به درستی تکمیل نشود، ممکن است این کمبود تشدید شود.

 

شیردهی در افراد با اختلال طیف اوتیسم

افکار مختلف می‌توانند، ما را‌ به مسیر متفاوتی از بحث برای این مقاله بکشانند. برای بسیار از زنان با اختلال طیف اوتیسم، تغذیه کودک با شیر مادر، ممکن است به دلایل پزشکی، افسردگی پس از زایمان، گوشه‌گیری، نیازمند به حمایت زیاد، و بسیاری دلایل دیگر، چالش‌برانگیز باشد. برای یک زن با اختلال طیف اوتیسم، چالش‌های منظم ممکن است تشدید شود. عوامل خطری که با شیردهی تداخل دارند، ممکن است شامل مشکلات حسی، اضطراب و عدم حمایت باشد.

بسیاری از زنان در طیف اوتیسم، تنها در مراحل بعدی زندگی مشخص می‌شوند، اغلب زمانی که فرآیند جستجوی تشخیص، برای فرزندان خود را طی می‌کنند. اوتیسم در زنان کمتر تشخیص می‌دهند، تحقیقات نشان می‌دهد که، برخی از زنان با اختلال طیف اوتیسم، ممکن است با روش‌های تشخیصی فعلی نادیده گرفته شوند. بنابراین، شیردهی برای مادران با اختلال طیف اوتیسم، به ویژه آن‌هایی که مشخص نشدند، چگونه متفاوت خواهد بود؟ تعمیم آن، خطرناک و غیرمنصفانه است، امّا به نظر می‌رسد، دو روش تمایز از سوی مادران به شیردهی، وجود دارد.

علاقه ویژه مادران

برخی از مادران با اختلال طیف اوتیسم، فرزندان خود را به عنوان “علاقه ویژه” خود می‌بینند. آن‌ها هر اونس انرژی را، روی نوزاد تازه متولد شده خود، متمرکز می‌کنند. دانش آن‌ها از فواید شیر مادر، به این معنی است که آن‌ها شیر می‌دهند، حتی زمانی که این یک مبارزه روزانه است. من با یک مادر با اختلال صحبت کردم، که هنوز به دختر 15 ماهه خود هر دو ساعت، هر شب شیر می‌داد. او خسته بود، و به طور نگران کننده ای کم وزن بود، اما نگاه سیاه و سفید او به این معنی بود، که شیردهی طولانی مدت، غیرقابل مذاکره بود.

برای دیگران، تفاوت‌های شدید حسی، می‌تواند به این معنی باشد، که تحمل احساس شیردهی غیرممکن است. ایده یک مادر کامل، با لبخندی زیبا بر لب، شیر دادن به نوزاد آرام خود، دلیل بسیاری از زنان در سکوت در چند ماه اول است. شاید اگر شیردهی، به دلیل تجربه چالش برانگیز آن شناخته می‌شد، زنان برای پذیرش، و درخواست کمک، راحت‌تر بودند.

 

افکار نهایی: فواید پیچیده شیر مادر

شواهدی مبنی بر اینکه، شیر مادر چقدر ممکن است، برای نوزادان در این طیف مفید باشد، بسیار زیاد است. حتی پیشنهاداتی، برای محافظت در برابر علائم گوارشی مرتبط با تغذیه انحصاری با شیر مادر، و از شیر گرفتن دیرهنگام وجود دارد. برای سلامت زنان، شیردهی ممکن است، یک اثر محافظتی در برابر سرطان تخمدان، سرطان سینه، پوکی استخوان و سایر شرایط دارا باشد. امّا شیردهی پیچیده است، و برای بسیاری از زنان با درد، ناراحتی و مشکلات عاطفی، همراه است.

زنان به تشویق، اطلاعات بیشتر و دیدگاه واقع بینانه، در مورد سختی شیردهی، نیاز دارند. 

زنان باردار، باید از نظر کمبود  ویتامین‌ها، مورد ارزیابی قرار گیرند، و در هنگام شیردهی، باید بر اهمیت ویتامین D، به ویژه برای زنان در گروه‌های آسیب‌پذیر، تاکید شود. متعهد شدن به شیردهی، و موفقیت در مقابل همه شانس‌ها، شنیدن کمبود یکی از ویتامین‌های کودک، اوتیسم را سخت‌تر می‌کند.

زنانی که برای شیردهی به کودک، با شیر خود دست و پنجه نرم می‌کنند، ممکن است هنگام مطالعه تحقیقات، در مورد فواید شیر مادر، احساس دلسردی کنند، به خصوص زمانی که، احساس می‌کنند تغذیه با شیر خشک، ممکن است برای وضعیت آن‌ها بهتر باشد. هیچ کس نباید قضاوت کند. همه باید دلگرم باشند، زیرا برای بسیاری از زنان، شیردهی تنها با یک شبکه حمایتی قوی، قابل مدیریت است