ازدواج اتیسم

داشتن رابطه عاشقانه و قرار ملاقات علاوه براینکه هیجان انگیز است، می تواند هم زمان باعث خستگی هم بشود. این مسئله برای همه افراد اتفاق می افتد و افراد دارای اختلال طیف اتیسم نیز از این قاعده مستثنی نیستند. از این رو در این مقاله به ازدواج اتیسم خواهیم پرداخت.

افراد با اختلال اتیسم هم مانند بقیه افراد، دوستی و صمیمت را دوست دارند، اما به دلیل مشکلات در تعاملات اجتماعی، که یکی از ویژگی های اصلی آن ها است، پیدا کردن شریک و برقراری رابطه می تواند سخت به نظر برسد. با این وجود، بسیاری از افراد با اختلال اتیسم، روابط موفقی دارند. این افراد در روابط خود می توانند باوفا، صادق و قابل اعتماد باشند.

“بسیاری از شریکان افراد با اختلال اتیسم عنوان کرده اند که مجذوب شوخ طبعی و یا طرز نگاه متفاوت افراد با اختلال اتیسم نسبت به دنیا هستند.”

درک این موضوع که تشخیص اختلال طیف اتیسم، به این معنا نیست که فرد دارای اختلال طیف اتیسم نمی تواند دوست پیدا کند، قرار ملاقات بگذارد، ازدواج کند و صاحب فرزند شود، از اهمیت زیادی برخوردار است. همانطور که کودکان عادی نیاز دارند تا مهارت هایی را برای تبدیل به یک بزرگسال فرا بگیرند، کودک دارای اختلال طیف اتیسم هم همین مهارت ها را نیاز دارد. با این وجود باید توجه داشت که این مسیر در کودکان اتیسم، متفاوت از آن چیزی است که سایر افراد تجربه می کنند. تشخیص به موقع اختلال طیف اتیسم و اقدامات درمانی مورد نیاز، می تواند به موفقیت بیشتر در تبدیل فرد به یک بزرگسال موفق کمک کند.

اتیسم و ازدواج

تشخیص اتیسم به معنای باز داشتن فرد با اختلال اتیسم از ازدواج نیست. درست مانند همه روابط دیگر، افراد با اختلال اتیسم هم نیاز دارند که شریکی داشته باشند که آن ها را درک می کند و به نیازهایشان احترام بگذارد. گاهی اوقات، شاید لازم باشد تا افراد با اختلال اتیسم از شیوه های مستقیم تعاملات که در آن شرکا به طور واضح در جریان اینکه چه چیزی نیاز دارند استفاده کنند تا اینکه صبر کنند تا شریکشان از آن ها مطلع شود.

این موضوع، صرفا به افراد با اختلال اتیسم ختم نمی شود. همه زوج ها نیاز دارند روش شخصی مناسب خود را برای برقراری ارتباط با دیگران،  پیدا کنند. در این میان، درمانگرانی در حوزه روابط حضور دارند تا افراد با اختلال اتیسم را در شناسایی روابط عاطفی کمک کنند. در این روش، درمانگران از تکنیک هایی استفاده می کنند تا به زوجین آموزش بدهند به یکدیگر فرصت حرف زدن بدهند و مطمئن شوند که یکدیگر را درک می کنند.

روابط خانوادگی

راهنمایی برای شریکان افراد با اختلال اتیسم:

روابط می توانند حتی در بهترین زمان ها ، فارغ از اینکه شما و یا شریک شما دارای اختلال طیف اتیسم باشید یا خیر، پیچیده باشند. برای افراد با اختلال اتیسم، داشتن روابط صمیمی و یا روابط با دیگران می تواند چالش برانگیز باشد.

حمایت یک فرد با اختلال اتیسم در روابط ممکن است برای شریک زندگی اش سخت باشد. ممکن است شیوه ی برقراری ارتباط و تعامل برای این افراد متفاوت باشد و یا حتی بیان تمایلات و نیازها، دشوار باشد.

داشتن شریک دارای اختلال طیف اتیسم:

بدیهی است که هیچ یک از افراد یکسان نیستند، اما در ازدواج اتیسم، قوانین مرسوم اجتماعی، زبان بدن، درک احساسات خویش و پردازش های حسی، ممکن است متفاوت باشد. به همین دلیل ممکن است این اتفاق باعث عدم برداشت و درک صحیح در روابط این افراد شود و یا ممکن است این برداشت شود که شریک شما حرف یا عملی را انجام می دهد که آزار دهنده است. این ها مواردی هستند که مجادله با آن ها دشوار است. داشتن شریک دارای اختلال طیف اتیسم، می تواند به این معنی باشد که شما باید به او در تعاملات اجتماعی مخصوصا قوانین اجتماعی نانوشته، کمک کنید. باید بر این موضوع تاکید شود که افراد با اختلال اتیسم هم به اندازه افرادی که این اختلال را ندارند، قادر هستند عاشق شوند و روابط موفقی داشته باشند. با این وجود، در هنگام داشتن روابط با فرد با اختلال اتیسم، نیاز است تا برخی مسائل مانند تفکر درباره ی روش برقراری ارتباط، را در نظر داشته باشید. شما مسئولیت بیشتری را برای کمک به آن ها در مدیریت امور از جمله مدیریت مالی، اشتغال و یا … دارید. شریک افراد دارای اختلال طیف اتیسم، اغلب به منظور یادگیری راهکارهای ارتباطی و سایر حمایت ها، باید به متخصصین این حوزه مراجعه کنند.

برقراری ارتباط با شریک با اختلال اتیسم:

اگر شریکتان  با اختلال اتیسم است، درک تعاملات غیر کلامی مانند زبان بدن، حالات چهره و یا تون صدا  ممکن است در روابط برای یک فرد  با اختلال اتیسم، دشوار باشد. ممکن است فرد قادر نباشد که به تنهایی از روی رفتار شما متوجه شود که نیازمند حمایت او هستید. از جنبه های منفی این موضوع، می توان به این نکته اشاره کرد که این اتفاق می تواند باعث ناراحتی شما شود زیرا ممکن است فکر کنید که شریک  با اختلال اتیسم شما، نسبت به شما بی تفاوت است. بنابراین سعی کنید با او واضح و روشن برخورد کنید، به او بگویید که به چه چیزی فکر می کنید، چه احساسی دارید و از او چه انتظاراتی دارید.

ممکن است شریک  با اختلال اتیسم مضطرب باشد، برخی عادات و روتین های خاصی داشته باشد که حتما باید آن ها را انجام بدهد و یا در سازماندهی و اولویت بندی مسائل، مشکل داشته باشند. صحبت کردن با شریک  با اختلال اتیسم درباره ی مشکلاتی که در رابطه با او دارید و توضیح احساسات تان در کمال آرامش و راه منطقی، می تواند کمک کننده باشد. ممکن است شریک شما ترجیح بدهد تا با نوشتن و به صورت کتبی درباره ی مسائل بحث کند، این کار به آن ها این فرصت را می دهد که که آنچه شما به او گفته اید را پردازش کند. این کار را می توانید با به کار بردن زبانی شفاف و با نوشتن یک متن و یا یک ایمیل انجام دهید.

“حمایت های اختلال طیف اتیسم، اغلب بر کودکان تمرکز دارد، اما بزرگسالان  با اختلال اتیسم هم نیازمند حمایت هستند. “

مدیریت چالش ها و شفاف سازی:

در مقوله ی ازدواج اتیسم و مدیریت رابطه، شاید شما نیاز باشد درباره ی مسائلی با یکدیگر گفت و گو کنید. موضوعاتی مثل موارد زیر ممکن است برای شما و یا فرد با اختلال اتیسم چالش برانگیز باشد.

• درک رفتار مناسب متناسب با شرایط متفاوت مانند زمان ملاقات با شما و دیگران و رفتارهای مناسب
• درک دقیق مقصود یکدیگر که می تواند فرد با اختلال اتیسم را در برابر سو برداشت های دوستانه و یا توجه رمانتیک، آسیب پذیر جلوه دهد.
• درک واکنش دیگران نسبت به رفتار خود، برای مثال چگونه می توان فهمید که کسی از رفتار ما آزرده شده است یا رفتار ما را دوست داشته است.
• داشتن اعتماد و مدیریت اضطراب در موقعیت های جدید و ناآشنا برای ملاقات افراد جدید.
• شناسایی تمایلات خود و دیگران
• درک عدم انعطاف پذیری در افراد با اختلال اتیسم، برای مثال سر وقت بودن و یا مسائل رفتاری در زندگی مشترک.

بعد از ازدواج:

بعد از ازدواج، همه چیز متفاوت می شود!

• احساس تنهایی مفرط: ممکن است فرد با اختلال اتیسم بعد از ازدواج تمایل کمتری به همراهی کردن همسر خود داشته باشد،
• تمایل به تنهایی نشستن شریک با اختلال اتیسم به جای مشارکت و با هم بودن،
• پرخاشگری و عصبانیت شریک با اختلال اتیسم،
• شریک غیر با اختلال اتیسم ممکن است با مشکلاتی مانند بی خوابی، تپش قلب، خستگی مفرط، اضطراب و حملات پنیک مواجه شود،
• افسردگی، اختلالات خود ایمنی و سندروم تروماتیک رابطه، از عوارض منفی برای شریکان غیر با اختلال اتیسم است.

نکاتی برای بهبود شرایط :

• از مشاورین و متخصصین حوزه ازدواج در اتیسم کمک بگیرید،
• تشخیص اتیسم را بپذیرید و قبول کنید اتیسم می تواند بر شما، ازدواجتان و سایر افراد تاثیر بگذارد،
• مدیریت کردن منابع مالی و هزینه ها در زندگی مشترک را بیاموزید،
• از راهکارهای خاص برای مکالمه با یکدیگر استفاده کنید، مانند استفاده از کارت ها،
• قرار ملاقات های کوتاه، با مکالمات محدود داشته باشید، برای مثال، می توانید به دوچرخه سواری بروید و یا یک فیلم تماشا کنید.
• با زبانی آرام با او صحبت کنید،
• ویژگی های غیرقابل تغییر در شریکتان را بپذیرید.

منابع

https://www.focusonthefamily.com/marriage/marital-communication/autism-in-marriage/

https://www.amaze.org.au/wp-content/uploads/2019/08/Amaze-Information-Sheet-Romantic-relationships-and-autism.pdf

https://manhattanpsychologygroup.com/can-expect-future-child-asd/

https://www.autism.org.uk/advice-and-guidance/topics/family-life-and-relationships/family-life/partners

[1] tone